"It's not a stretch to say that a city's soul can be discerned through its historical landmarks. At least, that's what I believe. Some old houses possess such astonishing architecture that they can be considered works of art. //
همچین چیز عجیب و غریبی نیست اگه ادعا کنم که اصالت یک شهر رو می شه از توجه به اماکن تاریخی اون دونست. حداقل من اینطوری فکر می کنم. شما رو نمی دونم. بعضی از خونه های قدیمی آنچنان معماری شگفت انگیزی دارند که می شه اونها رو یه اثر هنری ویژه دونست.
Right in the heart of Tehran, just below Ferdowsi Square and near Amir Soleimani Street, lies a magnificent and charming mansion that's sure to leave you in awe. The Koshk Mansion, or Shaqaqi House, dates back to the early Pahlavi era and is said to have been inspired by both Iranian and European architectural styles. //
دقیقا تو مرکز شهر تهران پایینتر از میدان فردوسی و در نزدیکی خیابان امیرسلیمانی عمارتی مجلل و دوست داشتنی قرار داره که قطعا زمانیکه ببینیدش، متحیر خواهید شد.
عمر عمارت کوشک یا خانه شقاقی به اوایل دوره پهلوی می رسه و می گن که با وجود نشانه های معماری ایرانی، از سبک اروپایی هم الهام گرفته. حالا صاحبش کی بوده؟ حسین شقاقی بعد از اینکه از آلمان برمی گرده و تصمیم می گیره که در ایران اقامت کنه تو سال 1309 شروع به ساخت این خانه می کنه و نامه کوشک را روی اون می ذاره.
Who was the owner? After returning from Germany and deciding to settle in Iran, Hussein Shaqaqi began construction of this house in 1909 and named it Koshk. Shaqaqi, who served as the Director-General of the Ministry of Roads and Buildings, sold the house to a foreign company called Mandala and Candilis before the 1979 Revolution. This is why we sometimes hear it referred to as the Mandala House. After the revolution, creditor companies seized the house until it was finally purchased by the Cultural Heritage Organization in 1996. //
حسین شقاقی مدتی مدیرکل وزارت راه ساختمان بوده. قبل از سال 57 آقای شقاقی این خونه و یا عمارت رو به یک شرکت خارجی به نام ماندالا و کندلیس می فرشه. به خاطر اینه که از چند اسمی این عمارت که به یک اسم سوم هم می رسیم که بهش می گن خانه ماندالا.
بعد از انقلاب هم شرکت های طلبکار خانه را تصرف می کنند تا اینکه بالاخره تو سال 64 سازمان میراث فرهنگی این مکان رو می خره.
اینطور متوجه شدم که در حال حاضر این مکان تبدیل شده به مرکز مطالعات منطقه ای پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در آسیای غربی و مرکزی که در نوع خودش عنوان طویلیه که می گن زیر نظر یونسکو کار می کنه.
خبر جالب اینکه این خانه در سال 75 در لیست آثار ملی ایران ثبت می شه.
I've learned that this place has now been transformed into the Center for Regional Studies and Preservation of Intangible Cultural Heritage in West and Central Asia, a unique title that is said to be under the auspices of UNESCO. Interestingly, the house was registered as a national heritage site in 1975. //
این عمارت بخش های مختلفی داره که شامل زیرزمین، همکف، طبقه اول و کلاه فرنگیه و شیش تا اتاق خواب یک اتاق کار و پنج تالار داره. قسمت جالب این خونه آشپزخونه مدرنش بود که فر در اون طراحی شده بوده، فر زغال سنگی همراه با مخزن آب گرم. کنار آشپزخانه هم آب انبار قرار داشته.
The mansion consists of various sections, including a basement, ground floor, first floor, and a cupola. It has six bedrooms, a study, and five halls. A fascinating feature of this house was its modern kitchen, which included an oven and a coal-fired stove with a hot water tank. There was also a water cistern next to the kitchen. //
خبر خوب اینکه این خانه با برنامه ریزی هایی که توسط گروه سفرنویس انجام شده بود امکان بازدید رو برای ما فراهم کرد و به صورت دوره ای بازدید از این مکان رو توی وب سایتش قرار می ده و تا اونجایی هم که می شد و تونستیم عکس های خیلی خوشگلی رو ازش گرفتیم. تا وقت هست بگم که تورهای سفرنویس رو از دست ندید.
The good news is that thanks to the efforts of the SafarNevis group, we were able to visit this house. They periodically organize tours to this location and post them on their website. We managed to take some beautiful photos, so don't miss out on their tours. //
من علاوه بر این مکان تورهای زیادی رو با سفرنویس رفتم و فکر می کنم این برنامه ها و تورها برای عکاسی، تورهای باحالین و اینکه، کانتنت های معرفی این مکان رو از visitiran.ir گرفتم چون تو سرچ هایی که کردم متوجه شدم کانتنت های دقیقتری رو در تفصیل و توضیح این مکان داره.
Besides this place, I've been on many other tours with SafarNevis. I believe these programs and tours are great for photography. Also, I got the information and content to introduce this place from visitiran.ir because during my search, I found that they had more detailed and comprehensive content about this location.
That's the end of our Tehran tour today. You can support me by subscribing to my channel, liking this video, and sharing it. Thank you. Until next time, goodbye." //
تهرانگردی امروزمون به پایان رسید. شما می تونید با سابسکرایب و لایک ویدیو منو در ادامه این مسیر حمایت کنید. ممنونم. تا بعد، بدرود.

You can find Alireza Akhlaghi on Social Media by this Link: // علیرضا اخلاقی رو در شبکه های مختلف اجتماعی می تونید پیدا کنید:
[ Ссылка ]

свернуть