Kompleks schroniska na Biskupiej Górce zaczęto budować w roku 1938, a oddano do użytku - w 1940 roku. Wzniesiono go z czerwonej cegły, na planie czworoboku z wewnętrznym dziedzińcem, obszernym tarasem i wolno stojącą, czworoboczną wieżą zegarową z bramą. Wieża ma wysokość 25 m, a do tego posadowiono ją na morenowym wzgórzu, 60,8 m nad poziomem morza. Na elewacjach wschodniej i południowej wieży zamocowane są do muru miedziane, pozłacane cyferblaty zegara, będące obręczami z rzymskimi cyframi. Czas pokazywały proste wskazówki godzinowe i minutowe. Na elewacji północnej, nad przejściem bramnym, umieszczona jest tarcza herbowa Gdańska, przytrzymywana przez dwa lwy.
Nad herbem widoczny jest ceglany wykusz, do którego zamocowany był stalowy, półkolisty podest z torami, osłonięty u dołu rodzajem blaszanej attyki z wyobrażeniem fal morskich. O godzinie 12 z wnętrza wieży wyjeżdżały na rolkach blaszane modele okrętów żaglowych - karaweli Piotr z Gdańska (Peter von Danzig) i włoskiej galajdy San Matteo, płynącej do Londynu. Piotrem z Gdańska dowodził gdańskiego kaper Piotr Benke. Odtwarzały one starcie na Morzu Północnym, do jakiego doszło pomiędzy tymi żaglowcami w 1473 roku. Jego efektem było zdobycie przez Beneke nie tylko wrogiego okrętu, ale i bezcennego malowidła - tryptyku Hansa Memlinga "Sąd Ostateczny".
Jak wspominał prof. Andrzej Januszajtis, wybitny znawca dziejów Gdańska, w latach 1948 - 1951 w byłym schronisku mieścił się dom akademicki Politechniki Gdańskiej. Bywał on tam będąc studentem. Na wieży znajdował się wtedy jeszcze mechanizm zegarowy i kurant. Na wieży był on ponownie pod koniec lat 60., aby przekonać się, czy 16 grających dzwonów nadaje się do odtworzenia zniszczonego w 1945 roku carillonu na odbudowanej wieży Ratusza Głównomiejskiego. Ich brzmienie sprawdzał przy pomocy drewnianego młotka. Dzwony miały skalę od b do es 2, ale brakowało - cis 2 i d 2. Niestety, m. in. z powodu pęknięć, wykruszeń i przestrzelin niezbyt dobrze stroiły. Mimo to, przeniesiono je na ratusz. W 1951 roku kompleks dawnego schroniska i akademika przekazano osławionemu Ministerstwu Bezpieczeństwa Publicznego, a po jego likwidacji w roku 1954 - Komitetowi do spraw Bezpieczeństwa Publicznego, który rozwiązano w 1956 roku. W 1957 roku budynek na Biskupiej Górce przejęła Komenda Wojewódzka Milicji Obywatelskiej w Gdańsku. Od roku 1990 należy on do Komendy Wojewódzkiej Policji w Gdańsku.
Być może już wkrótce będziemy mogli szczycić się także rekonstrukcją okrętów i ich morskiej potyczki a także udostępnienia punktu widokowego na Biskupiej Górce.
