“İnsanlar,insanların içinde insana hasret yaşarlar…”
Gece midir seni bana düşündüren
gece midir
seni bana düşündüren?
yoksa ben miyim
seni düşünmek için
geceyi bekleyen?
kim bilir
kaç kişi ayrı yataklarda
birbirine sarılarak uyuyordur
oysa...
o beni
ben de onu bekliyordum...
ve bir gün daha konuşmadan bitiyordu.
gelemem dediğime bakma
eğer geliyorsam
eğer gideceksem
bırakma...
dünyanın nüfusu ikiye bölünüyor
yarısı sen oluyorsun
yarısı ben
sonra ikimiz bir bütün oluyoruz
kimseye sezdirmeden...
insanlar
insanların içinde
insana
hasret yaşarlar...
Özdemir Asaf
Yorum: Hazel Kaplan
