Historia Nikodema , poczytajmy jakie święto powinno nas interesować i kiedy nowo narodzeni powinni je mieć 🥰🫂🙏

Co to jest kalendarz chrześcijański?

Ludzie przeżywają swoje życie w cyklach. Są pory roku, lata i święta, które wyznaczają ich przebieg. W Starym Testamencie Bóg ustanowił święta, które Izrael miał obchodzić każdego roku, aby upamiętnić i odtworzyć duchową prawdę. W większości współczesnych narodów są święta i inne specjalne dni, które są rozrzucone po całym roku i nadają naszemu życiu pewien porządek. Są też inne osobiste dni specjalne, takie jak urodziny i rocznice, a także ważne wydarzenia kulturalne, które nie są oficjalnymi świętami. Nasze życie jest podporządkowane regularnym wydarzeniom i uroczystościom. To pomaga nadać porządek naszemu życiu, a wydarzenia, które obchodzimy, odzwierciedlają nasze wartości.

Kalendarz chrześcijański to roczny harmonogram, który upamiętnia pewne dni i pory roku, aby pomóc nam pamiętać o ważnych aktach Boga w historii odkupienia. Niektóre kościoły przypisują każdemu dniu roku konkretny fragment Pisma Świętego i/lub wydarzenie lub osobę w historii kościoła. Niektórzy członkowie kościoła budują swoje osobiste praktyki religijne wokół kalendarza liturgicznego na każdy dzień roku. Kalendarz liturgiczny został opracowany w czasach, kiedy ludzie nie mieli dostępu do wszystkich materiałów związanych z pobożnością, które mamy dzisiaj. Dzisiaj wielu chrześcijan używa codziennych tekstów z czytaniem Pisma Świętego i medytacją na każdy dzień, które realizują w dużej mierze to samo, co pierwotnie zakładał kalendarz liturgiczny.

Kościół Rzymskokatolicki, Kościół Anglikański, Kościół Episkopalny, Kościół Luterański, Kościół Metodystyczny i wiele Kościołów Prezbiteriańskich korzysta z kalendarza liturgicznego. Kościoły nieliturgiczne (Baptyści i inne kościoły ewangeliczne) nie korzystają w tak dużym stopniu z kalendarza chrześcijańskiego. Jednak zainteresowanie kalendarzem liturgicznym wydaje się rosnąć wśród nieliturgicznych chrześcijan jako pomoc w osobistej pobożności lub w celu ponownego skupienia się na prawdziwym znaczeniu świąt takich jak Wielkanoc i Boże Narodzenie, które często mogą być zdominowane przez świecką komercję.

Poniżej znajduje się zestawienie głównych dni/pór roku w chrześcijańskim kalendarzu liturgicznym:

Adwent: Adwent oznacza po prostu "przyjście". W kalendarzu liturgicznym, Adwent jest czasem poprzedzającym Boże Narodzenie, który ma być spędzony na przygotowaniu naszych serc do świętowania przyjścia Jezusa i pamiętaniu, że obiecał On przyjść ponownie. Adwent rozpoczyna się w czwartą niedzielę przed Bożym Narodzeniem (która może przypadać w dowolnym momencie między 30 listopada a 3 grudnia) i kończy się 24 grudnia. Często używa się wieńca adwentowego z pięcioma świecami, z których jedna jest zapalana w każdą niedzielę, a piąta, świeca Chrystusa, jest zapalana 24 grudnia. Popularne są również kalendarze adwentowe i dewocjonalia, które codziennie skupiają się na jakimś aspekcie przyjścia Chrystusa.

Boże Narodzenie: Na Zachodzie, Boże Narodzenie jest największym świętem kulturowym w roku, jednak w dużej mierze wynika to z komercjalizacji i świeckich obchodów. Dla chrześcijan Boże Narodzenie jest dniem, w którym pamiętamy, że Bóg przyszedł na świat jako dziecko, aby prowadzić doskonałe życie i umrzeć za nasze grzechy jako doskonała ofiara. Właściwa data narodzin Jezusa nie jest znana, ale ważnym faktem jest to, że urodził się On, Immanuel, Bóg z nami. Na Zachodzie Boże Narodzenie obchodzone jest 25 grudnia [w Polsce 24 grudnia- wyjaśnienie od tłum.], ale kościoły wschodnie świętują je 7 stycznia - różnica wynika z różnic między kalendarzem juliańskim a gregoriańskim. Według kalendarza chrześcijańskiego na Zachodzie, okres Bożego Narodzenia rozpoczyna się 25 grudnia i trwa przez dwanaście dni, kończąc się 6 stycznia, w Święto Trzech Króli.

Epifania: Słowo epifania oznacza po prostu "manifestację", a święto Epifanii (lub Dzień Trzech Króli) ma upamiętniać objawienie się Chrystusa poganom, reprezentowanym przez magów. Jak zapisano w 2 rozdziale w Ew. Mateusza, magowie nie przyszli do żłóbka, ale do domu (werset 11), gdzie przebywała święta rodzina. Według tradycji, magowie pojawili się w "dwunastym dniu Świąt", czyli dwanaście dni po narodzinach Jezusa.

Środa Popielcowa: Środa Popielcowa jest oficjalnym początkiem okresu Wielkiego Postu i jest upamiętniana przez post, pokutę i modlitwę. (Dla wielu osób, które po prostu szukają powodu, aby żyć bez umiaru i zasadniczo wypaczają znaczenie pokuty, Środę Popielcową poprzedza Tłusty Wtorek, zwany również Ostatkami lub Mardi Gras, który kończy czas hulanek - ostateczne "świętowanie" grzesznych, cielesnych pragnień przed rozpoczęciem "bycia dobrym" w Środę Popielcową. Ekscesy Mardi Gras i Karnawału gwarantują, że człowiek ma grzechy do odpokutowania w Środę Popielcową. "Popiół" w Środzie Popielcowej odnosi się do popiołu uzyskanego ze spalenia gałązek palmowych z ubiegłorocznych obchodów Niedzieli Palmowej.

свернуть