POBIERZ ALBUM:
[ Ссылка ]
Postać Św. Krzysztofa jest dla mnie ważna z dwóch powodów.
W pierwszej kolejności urzekła mnie egzotyka tej legendarnej, chrześcijańskiej postaci, która w tradycji prawosławnej przedstawiana jest z głową psa. Ten nietypowy atrybut nie jest przypadkowy. Cynocefale (bo tak określane są tego rodzaju kreatury) od starożytności przedstawiały odległe ludy. Ta tradycja ma odzwierciedlenie w etymologii słowa „barbarzyńca”, jako postać z zewnątrz, dzika, której odmienność językowa przywodzi na myśl szczekanie psa. W IX wieku brytyjski mnich Ratramnus uznał te istoty za dzieci boże, czego wyrazem tej chrześcijańskiej konkluzji jest Św. Krzysztof, jeden z najpopularniejszych świętych.
Tym samym przechodzimy do drugiej cechy będącej dla mnie inspiracją. Jest nią uniwersalność myśli chrześcijańskiej, rozwinięcie logosu. Ta idea otwierała perspektywę powszechnej ludzkiej jedności, bez względu na narodowość i kulturę. Cynocefale przedstawiały ludzi na skraju człowieczeństwa, wszelkie mniejszości i dziwadła, jakie człowiek mógł napotkać podczas pielgrzymek dookoła świata, i które były połączone z centralnym punktem świata, czyli Bogiem.
Wiersz do niniejszej opowieści napisany został na podstawie legendy włoskiego pisarza, Jakuba de Voragina, pochodzącego z XIII wieku.
Chciałbym na koniec podziękować wszystkim, którzy przyczynili się swoim czasem i talentem w powstanie tego utworu.
Łukasz Błaszczyk - autor tekstu
Kasper Łbik - gitara basowa
Krzysztof Mateuszewski - narracja
Anna Niestatek - śpiew
Joanna Olczyk - wiolonczela
Paweł Przyborowski - gitara elektryczna
