Аңызға сүйенсек, Шыңғыс ханның Жошы атты сүйікті ұлы болыпты. Бір күні аң аулап жүріп, Жошы қаза табады. Бұл туралы ханға хабар айтуға ешкімнің де дәті бармайды, өйткені ол бірде: «Кімде-кім маған ұлым туралы жаманат хабар жеткізсе, соның көмейіне ыстық қорғасын құямын» депті. Құлдардың көзіне өнерлі Кетбұға шалынып, Шыңғысханға ұлының өлімі туралы хабарды жеткізуші тап осы болады деп шешіпті. Кетбұға ханның алдына келіп, домбырасын қолына алып, зарлы күйді аңырата орындапты. Күйді тыңдап болған Шыңғысхан орнынан атып тұрып: «Не айтып тұрсың? Менің ұлым Жошы өлді ме?!» деп айқайлапты. Бұған Кетбұға өлім туралы сұмдық сөзді алғаш айтқан ханның өзі, ал қаралы хабарды жеткізген домбыра екенін мәлімдепті. Сонда хан балқыған қорғасынды домбыраға құюды бұйырыпты.
_________________
Легенда гласит, что у Чингисхана был любимый сын Джучи. Однажды на охоте на куланов Джучи погиб. Никто не мог сообщить об этом хану — ведь он однажды предупредил: «Кто принесет мне плохую весть о сыне, тому в глотку налью горячего свинца». На глаза слугам попался музыкант Кет-Буга, и они решили, что именно он расскажет Чингисхану о смерти сына. Кет-Буга сел перед ханом и заиграл печальную мелодию на своей домбре. Чингисхан, послушав грустный кюй, вскочил и закричал: «Что ты говоришь? Мой сын Джучи умер?!» На что музыкант ответил, что хан первым произнес эти страшные слова, а весть принесла домбра музыканта. Тогда хан приказал залить раскаленные свинец прямо в добру.

свернуть