Մենք գիտենք, որ...

«Հետախույզ» մեղուն, հայտնաբերելով նեկտարով հարուստ տարածք, վերադառնում է փեթակ և իր «պարով»՝ շարժումներով, բացատրում է, թե որտեղ է այդ տեղը և ինչքան նեկտար կա այնտեղ: Այսինքն, մեղուները շփվում են շարժումների միջոցով:

Իրականում այնքան էլ այդպես չէ:

Պարզվում է, որ մեղուների շփման հիմնական միջոց է նաև բզզոցը: Հարցն այն է, որ հաճախ մեղուն իր «պարը» կատարում է փեթակի ներսում, որտեղ մութ է: Այդ դեպքում ինչպե՞ս են մնացած մեղուները տեսնում և հասկանում հետախույզին: Ներկայումս մինչև վերջ պարզված չէ, թե մեղուն ինչպես է բզզում: Ամենահավանական վարկածն այն է, որ մեղուն դրա համար օգտագործում է իր 14 շնչառական անցքերը, որոնք գտնվում են նրա կողային հատվածում: Մեկ այլ վարկածով բզզոցը առաջանում է մեղվի թևիկների վիբրացիայից, որը մեղուն ուժեղացնում է կրծքի շարժումներով: Բանն այն է, որ մեղվի թևերը պոկելուց հետո էլ նրա բզզոցը չի կորչում, բայց փոխվում է տոնայնությունը և ինտենսիվությունը: Առաջ համարվում էր, որ մեղուն լսում է թաթիկներով, այսինքն՝ փեթակի բոլոր ձայները վիբրացիայի միջոցով փոխանցվում են նրա թաթիկներին, և նա լսում է: Վերջերս պարզվել է, որ մեղվի բեղիկները, որոնք համարվում էին միայն հոտառության և համի օրգան, հանդիսանում են նաև մեղվի «ականջները»: Մեղվի բեղիկներն ամբողջությամբ պատված են մանր վահանիկներով, որոնք նման են թմբկաթաղանթների: Սրանից էլ հենց պարզ է դառնում, թե ինչու «պարող» հետախույզ մեղվին մնացած մեղուները անընդհատ կպչում են իրենց բեղիկներով, այսինքն՝ նրանք ոչ միայն նայում են և հասկանում, այլ նաև իրենց բեղիկներով լսում են պարողին:

Մեղվի բզզոցը ունի նույն նպատակը, ինչ նրա «պարը» և շարժումները: Դրա միջոցով մեղուները շփվում են: Ներկայումս գիտնականները առանձնացրել են բզզոցի մոտ 10 հստակ տեսակ, որոնք ունեն կոնկրետ նշանակություն: Ամենաարտահայտիչը «օդափոխության» բզզոցն է: «Օդափոխությունը» նպատակ ունի փեթակի ջերմաստիճանը իջեցնել, որի նպատակով էլ մեղուները սկսում են թափահարել իրենց թևիկները և միաժամանակ բզզալ: Այդ բզզոցից առաջացած ձայնը բարձր է և համաչափ՝ մոտավորապես թևիկների 250 տատանում մեկ վայրկյանում: Մեղվապահները նկատած կլինեն, որ փեթակին մոտենալիս երբեմն բզզոցն ուժեղանում է: Այդ ուժեղացումը, որի դեպքում լինում է թևիկների 500 տատանում մեկ վայրկյանում, վտանգի ազդանշանն է: Երբ վտանգն անցնում է, բզզոցը թուլանում է: Հատկապես հարուստ է մայր մեղվի ձայնային դիապազոնը: Երբ իր մեղրահացի բջջից դուրս է գալիս նոր մայր մեղու, նա յուրահատուկ բարձր ձայն է արձակում: Նրա քույրերը, որոնք դեռևս բջիջների ներսում են, արձագանքում են այդ ձայնին նույնպես յուրահատուկ ձայնով: Իհարկե, սա նրանց կողմից մահացու սխալ է: Թագուհի մեկ փեթակում կարող է լինել մեկը, մնացածը հակառակորդներ են: Այս եղանակով, փաստորեն, նորածին մայր մեղուն իմանում է դեռևս մոմահացի բջիջներից դուրս չեկած իր հակառակորդների գտնվելու վայրերը և մոտենալով նրանց՝ կա՛մ խայթելու, կա՛մ էլ գլուխը պոկելու միջոցով ոչնչացնում է նրանց:

Նյութը հրապարակման պատրաստեց Past.am-ը

свернуть