Ο Γιώργος Λεκκος γεννήθηκε το 1903 στα Βραγκιανά Καρδίτσας από γονείς αγροτοκτηνοτρόφους. Από μικρός έδειξε έφεση προς τη μουσική και ιδιαίτερα στο βιολί. Παρακαλούσε επίμονα τον πατέρα του να του αγοράσει ένα βιολί, αλλά η φτώχεια που επικρατούσε δεν επέτρεπε τέτοιες πολυτέλειες. Η πίεση όμως που ασκούσε ο μικρός Γιώργος Λέκκος ήταν τόσο φορτική που ανάγκασε τον πατέρα του να πληρώσει μισό φόρτωμα αλεύρι σ’ έναν εμπειρικό τεχνίτη της περιοχής που λέγονταν Μυγδανάλευρος για να του φτιάξει ένα βιολί. Από κείνη τη στιγμή κλείστηκε σ’ ένα δωμάτιο και μελετούσε συνεχώς. Κατάφερε να μάθει όπως-όπως δυο τραγούδια. Η μουσική δίψα όμως ήταν τέτοια στα απομονωμένα χωριά της Αργιθέας, που άρχισαν να τον καλούν σε γάμους και γλέντια, και τα έβγαζε πέρα ουσιαστικά μ’ αυτά τα δυο τραγούδια.
Σιγά-σιγά βελτίωνε την τεχνική του και σ’ αυτό βοήθησε ο βιολιστής και τραγουδιστής Κώστας Μόκκας, που του έδειξε ό, τι ήξερε περισσότερο στο όργανο. Ο Γιώργος Λέκκος δούλεψε στην περιοχή του σαν βιολιστής και τραγουδιστής μέχρι το 1975. Όργωσε κυριολεκτικά όλα τα χωριά της Αργιθέας, της Ευρυτανίας,της Άρτας και του ορεινού Βάλτου γλεντώντας τον κόσμο στα πανηγύρια, τους γάμους και τα αυτοσχέδια γλέντια. Στο παίξιμό του μετέφερε το ύφος και το χρώμα των τραγουδιών της Αργιθέας όπως ακριβώς ήταν, χωρίς καμία αλλοίωση, αφού δεν ήρθε σε επαφή με άλλες περιοχές για να επηρεαστεί μουσικά. Από την άποψη αυτή οι καταγραφές που έκανε, σε μεγάλη δυστυχώς ηλικία, παρουσιάζουν ξεχωριστό μουσικό ενδιαφέρον για τους μελετητές των τραγουδιών της περιοχής. Οι καταγραφές αυτές έγιναν από το δραστήριο σύλλογο Αργιθεατών Αθήνας και κυκλοφόρησαν σε κασέτες αρχικά και στη συνέχεια σε ψηφιακούς δίσκους. Το 1975 ο Γιώργος Λέκκος μετακινήθηκε στην Αθήνα, όπου πέρασε την υπόλοιπη ζωή του κοντά στο γιό του Στράτο. Κι εδώ όμως δεν έμεινε αδρανής καλλιτεχνικά. Πήγαινε σε γλέντια που έκαναν οι Αργιθεάτες της Αθήνας, μέχρι τα βαθιά του γεράματα. Έφυγε από τη ζωή, πλήρης ημερών το 1994.
Γιώργος Υφαντής- 8-1-2018-
Ещё видео!