با افزایش نرخ ارز طی یک سال گذشته، قیمت همه کالاها و خدمات به ویژه کالاهای وارداتی رشد چشمگیری داشته و قدرت خرید مردم کاهش شدیدی پیدا کرده است. سال گذشته نرخ هر دلار آمریکا حتی به 19 هزار تومان هم رسید و پس از آن ریزش قیمت ارزهای خارجی شروع شد و پس از چندی، نرخ دلار به زیر 10 هزار تومان بازگشت؛ اما در این میان، پرسشی که ذهن مردم را مشغول کرده این است که چرا وقتی نرخ دلار پایین میآید، قیمت کالاها نیز به تناسب آن کاهش پیدا نمیکند.
دلار سالهاست که فرمان اقتصاد ایران و سرنوشت اقتصادی مردم را به دست گرفته است. پدیده دلار در ایران تمام سطوح سیاسی، اقتصادی و اجتماعی را تحت تاثیر قرار داده و به عامل تعیینکننده مسیر اقتصادی کشور تبدیل شده است.
این مسئله در اقتصاد تکمحصولی ایران ریشه دارد؛ جمهوری اسلامی نفت میفروشد و با دلارهای حاصل از آن، کالا وارد میکند. این مسئله باعث توقف پیشرفت صنعت و مانع ارتقای کمی و کیفی بخش تولید شده است. تولید در ایران جان ندارد و به همین دلیل کیک اقتصادی این کشور کوچکتر از آن است که بتواند جمعیت 85 میلیونیاش را پوشش دهد. نتیجه این شرایط چیزی جز درآمد سرانه پایین، بیکاری 15 درصدی، کمارزش شدن ریال و تورم نبوده است.
