حکومت‌ها ی ملی در کشورها ی چندفرهنگی و چندزبانی چه‌گونه باید باشند؟

در گفت‌وگو با رضا مریدی که استاد دانشگاه و سیاست‌مداری ایرانی‌کانادایی است پرسیده‌ام: حکومت‌ها ی ملی در کشورها ی چندفرهنگی و چندزبانی چه‌گونه باید باشند؟ چه‌گونه می‌توان از گوناگونی ی فرهنگی و رنگارنگی ی زبانی در ایران که همانند یک تهدید و آسیب دیده می‌شود گذشت؟ و امکانی برای توسعه و هم‌کاری و هم‌سازی آفرید؟

به تازه‌گی در کانادا و به افتخار جناب مریدی خیابانی را «ارومیه» نامیده‌اند. اورمیه شهری است که رضا مریدی در آن چشم به جهان گشوده و بالیده است. در حالی که در کانادا و به احترام و افتخار یک شهروند مهاجر ایرانی‌تبار از ارومیه نام خیابانی را ارومیه گذاشته‌اند، در ارومیه ی ایران نام‌ها ی بسیاری از زبان ترکی به فارسی تغییر می‌کند! چیست آن‌چه در کانادا هست و کانادایی‌ها را با دیگری مهربان می‌کند؟ و در ایران نیست و ما ایرانیان را به دشمن هم دگردیسیده است؟ چرا رنگارنگی و گوناگونی در ایران آسیب‌ و خطر دریافت می‌شود؟ و نه سرمایه؟ چه‌گونه باید از این نکبت ملی و پندار سنتی و پلشت رهید؟ و یک بار برای همیشه ایران را برای همه ی ایرانیان خواست و ساخت. ایران در نبود پناه‌گاهی برای گروه‌ها ی آسیب‌پذیر و کسانی که از ما گوناگون هستند، کجاست؟ و به چه‌کاری می‌آید؟ ایران وقتی کودکی در آن نمی‌تواند به زبان مادری درس بخواند،؛ قصه بگوید؛ و از غصه‌ها ی خود را بنویسد، چه اهمیتی دارد؟ ایران را در کدام تاریخ یا خرابه، کدام کتاب و خرافه باید جست؟ و دریافت؟ ایران را چه‌گونه باید تعریف کرد؟ یا چه کسانی باید ایران را کران‌مند کنند که برای هر ایرانی مکانی و امکانی برای جست‌وجو ی آزاد خوش‌بختی فراهم باشد؟ باید به ایران آینده، آزادی و آبادی ی آن اندیشید؛ اما نباید فراموشید که ایران در نامهربانی با ایرانیان تنها یک ویرانه است.

با هم‌رسانی و بازخوردها ی خود به این گفت‌وگو ادامه دهید و بخشی از جریانی باشید که راه می‌برد و نه راه برده می‌شود. از پسند (ساب‌سکرایب) این کانال که کانالی برای شنیدن صداها ی تازه است هم کوتاهی نکنید؛ همه ی را‌ه‌ها ی بزرگ با همین گام‌ها ی کوچک آغاز می‌شود.
[ Ссылка ]

свернуть