ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ: Η ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑ
Η εσχατολογία του Παύλου στηριζόταν στις θεολογικές διδασκαλίες της Παλαιάς Διαθήκης που αφορούσαν το σχέδιο του Θεού για τον κόσμο και την ιστορία.
Ο Παύλος και οι άλλοι απόστολοι τροποποίησαν αυτό το σχέδιο των δύο εποχών της ιστορίας.
Οι Θεσσαλονικείς είχαν αναπτύξει αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «υπέρ- θερμασμένη εσχατολογία». Πολλοί πίστευαν ότι η ολοκλήρωση της μελλοντικής εποχής είχε ήδη συμβεί ή θα συνέβαινε άμεσα.
Ο Παύλος ανταποκρίθηκε στο πρόβλημα των Θεσσαλονικέων προσπαθώντας να φέρει σε μια ισορροπία τις θεολογικές τους απόψεις για το τέλος.
Α. ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ
Ο Παύλος επεσήμανε ότι η σωτηρία που θα έρθει με την επιστροφή του Χριστού εξαρτάται από τη σωτηρία που ήδη υπάρχει στο παρόν. (Β’ Θεσσαλονικείς 2:13-14).
1. Η παρελθοντική σωτηρία
Ο Παύλος μίλησε για την επιλογή ή εκλογή των Θεσσαλονικέων από τον Θεό. Αναφέρει ότι ο Θεός «εξέλεξε» τους Θεσσαλονικείς, εννοώντας ότι, προτού οι Θεσσαλονικείς έρθουν στην πίστη μέσω του κηρύγματος του Ευαγγελίου από τον Παύλο, ο Θεός είχε ήδη αποφασίσει ότι αγαπούσε τους Θεσσαλονικείς και επρόκειτο να τους σώσει. (Β’ Θεσσαλονικείς 2:13).
Ο Παύλος υπενθυμίζει στους Θεσσαλονικείς το ζήτημα της εκλογής τους, ουσιαστικά υποστηρίζοντας ότι ο Θεός τους είχε εκλέξει για να είναι ενωμένοι με τον Χριστό και να περάσουν μαζί Του από αυτήν την εποχή στη μελλοντική.
Ο Παύλος μιλά επίσης για μια άλλη διάσταση της σωτηρίας των Θεσσαλονικέων που είχε λάβει χώρα στο παρελθόν: τη μεταστροφή τους. (Α’ Θεσσαλονικείς 1:4-5).
2. Η μελλοντική σωτηρία
Ο Παύλος για να τραβήξει την προσοχή των Θεσσαλονικέων στο θέμα της σωτηρίας μέσω των επιστολών του προς αυτούς, επικεντρώνεται στις μελλοντικές διαστάσεις της σωτηρίας τους.
"…και προσμένετε να κατεβεί δοξασμένος ο Υιός του, που εκείνος τον ανέστησε, ο Ιησούς, ο οποίος θα μας γλιτώσει από την επερχόμενη θεϊκή οργή" (Α’ Θεσσαλονικείς 1:10).
"Σας κάλεσε στη σωτηρία με το δικό μας κήρυγμα, ώστε να μετάσχετε στη δόξα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού" (Β’ Θεσσαλονικείς 2: 14).
Ο Παύλος παραδέχεται ότι η μελλοντική επιστροφή του Χριστού θα έφερνε σωτηρία στην πληρότητά της.
Θα βιώσουμε μια ριζική και πλήρη μεταμόρφωση προς μια κατάσταση αφάνταστης τιμής και δόξας, καθώς θα βασιλεύουμε με τον Χριστό στους νέους ουρανούς και τη νέα γη.
3. Η παρούσα σωτηρία
Ο Παύλος μίλησε επίσης για τη σωτηρία ως μια διαρκή διαδικασία που λαμβάνει χώρα στο παρόν.
"Εμείς, αδερφοί, οφείλουμε να ευχαριστούμε το Θεό πάντοτε για σας που σας αγαπάει ο Κύριος. Γιατί εσείς ανήκετε σ’ αυτούς που κάλεσε αρχικά στη σωτηρία του με τον αγιασμό που ενεργεί το Άγιο Πνεύμα και με την πίστη σας στην αλήθεια" (Β’ Θεσσαλονικείς 2:13).
Ουσιαστικά τραβά την προσοχή τους στο εκπληκτικό γεγονός ότι ήδη βίωναν ένα μέρος της κληρονομιάς που με τόση λαχτάρα περίμεναν.
Η διακονία του Πνεύματος είναι εξαιρετικά σημαντική στην εποχή αυτή της αμαρτίας και του θανάτου αλλά και ως πρόγευση της μελλοντικής εποχής το Πνεύμα διαρκώς μας εξαγνίζει και μας ξεχωρίζει από τη διαφθορά του κόσμου.
Η διαρκής πίστη στην αλήθεια ήταν μια βασική διάσταση του έργου της σωτηρίας που ο Χριστός έκανε στη ζωή τους.
Β. Η ΗΘΙΚΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ
Ο Παύλος ως αντιστάθμισμα στην ακραία εσχατολογία των Θεσσαλονικέων, έδωσε έμφαση στην ηθική χριστιανική ζωή.
1. Η προοδευτική διαδικασία της σωτηρίας (Β’ Θεσσαλονικείς 2:14).
Ο Θεός σχεδίασε τις παρελθοντικές και παρούσες εμπειρίες της σωτηρίας για να μας οδηγήσει στο μελλοντικό στάδιο σωτηρίας. Χωρίς τα δύο πρώτα στάδια, του παρελθόντος και του παρόντος, δεν μπορούμε να οδηγηθούμε στη μελλοντική σωτηρία.
2. Η σημασία της ηθικής ζωής
O Παύλος έγραψε ότι όσοι ομολογούν ότι είναι πιστοί και δεν ζουν δίκαια, δεν μπορούν να ολοκληρώσουν τη διαδικασία, γιατί, στην πραγματικότητα, δεν την έχουν αρχίσει ποτέ. (Α’ Θεσσαλονικείς 5:5-9).
Επειδή, λοιπόν, είχαν πειραματιστεί τη σωτηρία στο παρελθόν, ο Παύλος επέμεινε ότι είχαν την υποχρέωση να συνεχίσουν στον δρόμο της σωτηρίας και στο παρόν. Ο λόγος για τον οποίο οι Χριστιανοί πρέπει να παραμένουν άγρυπνοι, εγκρατείς, σταθεροί στην πίστη, την ελπίδα και την αγάπη είναι ότι η μελλοντική σωτηρία μας εξαρτάται απ’ αυτό. Η πιστότητά μας στο παρόν αποτελεί το μέσον για την απόκτηση της μελλοντικής μας σωτηρίας.
Γ. Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΤΟΥΣ ΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑ
Ο Παύλος υπενθυμίζει στους Θεσσαλονικείς ότι θα έπρεπε να προηγηθούν της επιστροφής του Χριστού αρκετά γεγονότα – γεγονότα που δεν είχαν ακόμα συμβεί. (Β’ Θεσσαλονικείς 2:1-8).
Σύμφωνα, λοιπόν, με τον Παύλο, τουλάχιστον τέσσερα πράγματα έπρεπε να γίνουν πριν την επιστροφή του Χριστού:
1. Το μυστήριο της ανομίας εμποδίζεται(Εφεσίους 6:12).
2. Η επανάσταση κατά του Θεού ή αποστασία
3. Η απομάκρυνση του «κωλύοντα»
4. Η αποκάλυψη του ανθρώπου της ανομίας
Σχετικά με την ταυτότητα του ανθρώπου της ανομίας, έχουν διατυπωθεί πολλές απόψεις.
