Song:
Valeri Lyoka Ghazaryan feat Sevak Khanagyan
Songwriters:
Artem Valter
Valeri Lyoka Ghazaryan
Music Produced By
Artem Valter
Mastering:
Levan Braun
Directors:
Lilit Movsisyan
Armen Papyan
Valeri Lyoka Ghazaryan
Producer:
Sona Shushi Margaryan
Lead Cast:
Valeri Lyoka Ghazaryan
Director of Photography:
Anna Ter-Gabrielyan
Production Designer Consultant:
Sona Sagradova
Editor:
Armen Baghinyan
Gaffer:
Andranik Taylor
Translator:
Satine Iskandaryan
Technicians:
Vrezh Ghazaryan
Arsen Hovhannisyan
Mkhitar Ghazaryan
Transportation:
Khachik Kasarjyan
Location:
HayFilm Studio
Calligraphist:
Areg Balayan
Special Thanks
Argo Baroyan and Kinoket Productions
Bars Media Film Studio
Sevan Petrosyan
Tigran Baghinyan
Aghasi Hayrapetyan
Ruben Rubinyan
Lyrics:
Հասցեն իմ նույնն ա
արի, արի, տուն արի
երթանք շարինք քարը քարի
կորեկ ցանինք, հնձինք խոտ
կերթանք հանդը առավոտ:
Հանդերով, դաշտերով
ես կգամ քեզ մոտ ծանոթ անտառներով։
հասցեն իմ նույնն ա։
Ոչ անձրև, ոչ քամի, ոչ կրակ,
դուք, իմ գալուն չեք խանգարի:
հասցեն իմ նույնն ա…
մի օր լավ, մի օր վատ,
անծանոթ շրջապատ,
մի քիչ սառը բարևե՞լ եմ
համարեք սոցիոպատ։
ես ստեղ ժամանակավոր,
տունը իմ կանչումա ինձ
հայերենն ա իմ լեզուն,
քո լեզուն հիմա ինձ ի՞նչ:
Մենք սովոր օտարությանը,
բայց մեր ուշքը դեպի տուն:
մենք ապրում եք հիշելով
առավոտից իրիկուն:
ամեն մեկը մեզանից
ունի գյուղ, ունի քաղաք,
ունի տուն հայրական,
ունի պապական ճրագ:
էտ արդեն սովորական ա,
հայը միշտ գնում ա դուրս։
պատճառները շատ տարբեր են
ու հաճախ էլ` էլ դու սուս,
բայց էտ չի նշանակում,
որ մեր հայրենիքը վատն ա
ուղղակի ներկա պահին`
ասում են դուրսը մի քիչ տաք ա:
նայի, ինձ չմեղադրես,
ասում են` էտ հետ ա գալիս:
եթե դու մնում ես տանդ,
քեզ հազար երանի:
ու եթե ամեն ինչ լավ ա,
մի խաղա ագահ:
մեկ ա բոլորին վերջում էլ
հասնում ա մի դագաղ…
----------------------------------
Մենք դրսում չենք վայելում
Մենք մենակ հավաքում ենք։
Հավաքում ես ինքդ քեզ, փող
Համ էլ մտածում ես.
Չլինի, թե՞ էս ա. ասում են` հայի բախտ։
մենք հնուց ենք ճանաչել
զիմաստություն ու զխրատ։
Հն՞
Հազար մտերիմ, բայց քանի ընկեր։
Հազարից կա՞ մեկը, ով գոնե քեզ կգրկեր,
Եթե տեղդ լիներ ցուրտ,
Ու ոտքերդ էլ ցավար,
Մեջքդ վիրավոր,
Աչքերումդ էլ խավար:
Հն՞
Բայց դե էդ ա հիմա անորոշություն,
Փուշ ա կոկորդիդ ասես դառնում օտարությունը։
Ուզում եմ գնալ տուն, բայց կապում ա լիքը բան։
Ինձ անում են երկու կես ներկան ու ապագան։
Բայց դե չեմ հանձնվում,
ես վաղուց երկաթից եմ
Ուժեղ եմ ձեր իմացած
սուպեր հերոսից էլ։
Ու եթե հանկարծ մի օր էլ կոտրվեմ չգամ,
ուրեմն իմացեք, որ չեմ շնչում,
էլ արդեն չկամ...
© ℗ Lyoka | 2022
