Απου 'ναι νιός και δεν πατεί το μάρμαρο να τρίζει
Ήντα τη θέλει τη ζωή να τηνε κουλαντρίζει
Γλέντα τον ψεύτη τον ντουνιά γιατί ο καιρός διαβαίνει
Κι όποιος χαθεί στη μαύρη γης οπίσω δεν γιαγέρνει
Φεύγουνε οι χρόνοι φεύγουνε, φεύγουνε και περνούνε
Μα όσοι γλεντούνε τη ζωή, το χρόνο σταματούνε
Χαρείτε νιοί, χαρείτε νιές κι η μέρα όλο βραδιάζει
Κι ο χάροντας στσι μέρες μας μιά-μιά τσι λογαριάζει
Ο κόσμος είναι απέραντος κι έχει χιλιάδες στράτες
Κι εμείς εγεννηθήκαμε περαστικοί διαβάτες
