Een lied dat beschrijft hoe ouders van overleden kinderen zich veelal voelen. Gemis, hoop, verdriet en berusting vechten om voorrang.
Karen Taylor-Good heeft dit lied oorspronkelijk geschreven als verwerking van de dood van een jong familielid. Haar werd gevraagd om bij de uitvaart een lied te zingen, maar ze kon geen geschikte tekst vinden. Dus besloot ze het zelf te schrijven.
Het lied wordt op veel plekken over de hele wereld jaarlijks gedraaid op wereldlichtjesdag, wanneer overleden kinderen worden herdacht door ouders, familie en bekenden.

свернуть