بسم الله الرحمن الرحيم
الجامي :
باز هوای چمنم آرزوست
جلوه سرو و سمنم آرزوست
نکهت گل را چه کنم ای نسیم
بویی ازان پیرهنم آرزوست
توبه ز می کردم و آمد بهار
ساقی توبه شکنم آرزوست
پرسش اگر نیست بگو ناسزا
کز دهنت یک سخنم آرزوست
من کیم و بزم تو لیکن ز دور
دیدن آن انجمنم آرزوست
زیستنم با تو میسر مباد
بی تو اگر زیستنم آرزوست
بیش مگو جامی ازان لب سخن
کین سخنان زان دهنم آرزوست
فیض :
حلقهٔ آن در شدنم آرزوست
بر در او سرزدنم آرزوست
چند بهر یاد پریشان شوم
خاک در او شدنم آرزوست
خاک درش بوده سرم سالها
باز هوای وطنم آرزوست
تا که بجان خدمت جانان کنم
دامن جان بر زدنم آرزوست
بهر تماشای سراپای او
دیده سراپاشدنم آرزوست
دیده ام از فرقت او شد سفید
بوئی از آن پیرهنم آرزوست
مرغ دلم در قفس تن بمرد
بال پر و جان زدنم آرزوست
بر در لب قفل خموشی زدم
سوی خموشان شدنم آرزوست
عشق مهل فیض که با جان رود
زندگی در کفنم آرزوست
؟ :
هوای وطنم ، وطنم آرزوست
تکیه به کنعان زدنم ، زدنم آرزوست
هجرت گل را چه کنم ، چه کنم ای صبا
برگ گلی زان چمنم ، چمنم آرزوست
چون که مشابه به رخت گشته گل
رفتن باغ ارمم ، ارمم آرزوست
چون که مشابه به لبت شد عقیق
رفتن ملک یمنم ، یمنم آرزوست
باز هوای وطنم ، وطنم آرزوست
تکیه به کنعان زدنم ، زدنم آرزوست
توبه ز می کردم و آمد بهار
ساقی توبه شکنم آرزوست
شیشه به دست گیر و بیا ساقیا
ساقی شیشه شکنم آرزوست
باز هوای وطنم ، وطنم آرزوست
تکیه به کنعان زدنم ، زدنم آرزوست
قراءة شهرام :
باز هوای وطنم ، وطنم آرزوست
تکیه به کنعان زدنم ، زدنم آرزوست
سیر به گل وسمنم ، سمنم آرزوست
شیشه به دست گیر:x و (تو) بیا ساقیا
ساقی شیشه:توبه شکنم آرزوست
چون که مشابه به لبت شد عقیق
رفتن ملک یمنم ، یمنم آرزوست
چون که مشابه به رخت گشته گل
رفتن باغ ارمم(چیدن گل در عدنم) ، ارمم آرزوست
سیری گل و می نکنم ای صبا
بوسه‌ای از آن دهنم آرزوست
الترجمة :
الرغبة في العودة إلى وطني .. هي أُمنيتي
أن أُقيم تكيةً في كنعان .. هي أُمنيتي
النزهة بين الورد والياسمين والتشبع بهما .. هي أُمنيتي
( وأن أتنزه بين الأزهار وأُفعم بعطر الياسمين .. هي أُمنيتي )
خُذ زجاجة الخمر بيدك .. وتعال أنت أيها الساقي
فيا ساقي ! إن كسر التوبة .. هي أُمنيتي
لأن العقيق صار مشابهاً لشفتيك
فذهابي إلى مُلك اليمن .. هو أُمنيتي
لأن الورد صار مشابهاً لخديك
فقطفي للورد في عدن(جنة إرم) .. هو أُمنيتي
أنا لا أكتفي من الورد والخمر ، أيتها الصبا
أن أحضى بقُبلة من تلك الشفاه .. فهي أُمنيتي
