صادق هدایت که در ابتدا سخت تحت تأثير گوبینو و میرزا آقاخان کرمانی، شیفته ایران باستان شده بود و کتاب‌ها و ترجمه‌هایی در ستایش و تمجید آن دوره نوشت، بعدها که دیکتاتوری، خفقان و سرکوب آزادی‌ها را در عهد رضا شاه بدید و دانست که این بزرگداشت در خدمت رژیم و به منظور پیوند دادن رضاشاه به پادشاهان آن دوره است، از باستان‌گرایی متنفر شد و جلوه‌های آن را به تمسخر گرفت.
علی رغم این تغییر در افکار و آرا هدایت، دیدگاه‌ها و نظرات نژادی او همچنان لایتغیر باقی ماند. در نامه‌ای که شش ماه قبل از خودکشی به دوستش نوشت، از اینکه توماس مان نویسنده معروف آلمانی، مردم کشورش را به باد انتقاد گرفته که چرا با هیتلر هم آوا شده‌اند، به او ایراد می‌گیرد و می‌گوید: تو دیگر چرا؟

#عبدالنبی_قیم

свернуть