Z czego powstawały barwniki, których używano w XVI wieku by zafarbować nici, a później utkać z nich arrasy dla króla Zygmunta Augusta?
Magdalena Ozga, kierownik Działu Tkanin, opowiada o barwnikach i farbowaniu tkanin.
Ta wymagająca wiedzy i doświadczenia sztuka pozwoliła na uzyskanie niezwykłych kolorów na arrasach z kolekcji Zygmunta Augusta.
Kolory żółte uzyskiwano przede wszystkim z rezedy żółtawej, a także janowca farbierskiego czy perukowica podolskiego.
Źródłem czerwonych barwników jest marzana barwierska, krokosz barwierski i czerwiec - owad który zamieszkuje Europę południowo-wschodnią, zastąpiony w XVI w. przez czerwca kaktusowego z Ameryki.
Niebieski można było otrzymać z urzetu barwierskiego i indygowca farbierskiego.
Brąz łatwo uzyskać, na przykład z kory dębowej czy olszyny, a czerń przeciwnie, była kolorem trudnym i kosztownym, wymagającym farbowania w indygo i karminie.
Nie było naturalnego barwika zielonego, więc mistrzowie farbiarscy tworzyli odcienie zieleni mieszając barwniki z żółte i niebieskie.
Na początku XVI w. z Nowego Świata przybyły jeszcze brezylka ciernista, nazywana drzewem czerwonym i Chlorofora tinctoria, znana jako drzewo żółte, które poszerzyły gamę barw stosowanych na tkaninach.

Magdalena Ozga, która od 2005 pracuje w Dziale Tkanin, jest kierownikiem Działu. Zajmuje się powstaniem i historią kolekcji tkanin, przygotowuje też katalog zbioru pasów kontuszowych, niedużego, lecz bardzo interesującego zespołu.

© Zamek Królewski na Wawelu
www.wawel.krakow.pl
#przezdziurkęodklucza

свернуть