In het Streekmuseum de Schippersbeurs in Elsloo alsmede in het museum van de Stichting Erfgoed in Stein is vanaf 13 september 2015 een gecombineerde expositie over 80 jaar Julianakanaal te bezoeken. Meer info op o.a. [ Ссылка ]
Het Julianakanaal is een kanaal in de Nederlandse provincie Limburg dat een deel van het water van de Maas doorvoert. Het grootste deel van de scheepvaart dat via de Maas naar België gaat, gaat door het Julianakanaal. De toegang tot het kanaal bovenstrooms ligt bij Kmr 15,2.
Het kanaal is vernoemd naar Prinses Juliana. Op 16-jarige leeftijd kwam ze op 22 oktober 1925 naar Limmel om symbolisch de eerste schop in de grond te steken. Het kanaal was gereed in 1934, maar werd officieel geopend op 16 september 1935.
Met de aanleg van het Julianakanaal was de Maaskanalisatie voltooid. Het kanaal begint ten noorden van Maastricht bij de stuw van Borgharen als aftakking van de Maas en eindigt ongeveer 36 km verder bij Maasbracht, waar het water de Maas weer instroomt. Het kanaal volgt de loop van de Maas, die iets ten westen van het kanaal stroomt, en daar de grens met België vormt (de "grensmaas"). Ten oosten van het kanaal loopt de A2.
Binnenhavens zijn gelegen in Maastricht (Beatrixhaven), Stein (Haven van Stein) en Buchten bij Born. Schutsluizen te Limmel, Born en Maasbracht. Tot 1965 lag er eveneens een sluis nabij Roosteren. Na de modernisering van de sluizen van Born en Maasbracht werd deze overbodig, waarna ze werd gesloopt. Door de nabije ligging van de staatsmijnen was de haven van Stein vroeger van zeer groot belang. Het was op het Duitse Duisburg na de grootste binnenhaven van Europa.
Ter hoogte van Elsloo moest in 1929 de Scharberg worden doorgraven. Bij deze werkzaamheden werd een grondlaag die rijk was aan haaientanden uit het Mioceen aangesneden.
In de Tweede Wereldoorlog had het nog relatief jonge kanaal een belangrijke strategische functie, eerst belette het de Duitsers op te rukken naar het westen, en later hield het de geallieerden tegen die richting Duitsland trokken. Diverse bruggen werden opgeblazen. De laatste brug, bij Elsloo, werd pas in de jaren 60 teruggeplaatst. Dit was mede te wijten aan de bijzondere ligging van deze brug. Hoewel het de enige brug over het Julianakanaal is die lager ligt dan het omliggende landschap, ligt ze toch het hoogst boven het water van allemaal. Tot de terugplaatsing van de brug voer er een veerpont.
Op 27 januari 2004 dreigde na het verzakken van een dijk een deel van de stad Stein onder water te lopen. De dijk bleek te zijn weggezakt door lekkage van een oude waterleiding uit de tijd van de aanleg van het kanaal. Deze leiding was vergeten, maar stond nog wel onder druk.
Omdat de capaciteit van het kanaal niet meer aan de huidige vraag kan voldoen, wordt het tracee vanaf 2014 op diverse plaatsen verbreed, oa bij de bekende bocht van Elsloo.
