برادران کارامازوف - رمانی از داستایوفسکی نویسندهٔ شهیر روسی است. برادران کارامازوف مشهورترین اثر داستایوفسکی است که نخستین بار به صورت پاورقی در سال‌های ۸۰–۱۸۷۹ در نشریه پیام‌آور روسی منتشر شد. گویا این رمان قرار بوده قسمت اول از یک مجموعه سه‌گانه باشد اما نویسنده چهار ماه بعد از پایان انتشار کتاب درگذشت.
داستان کتاب ماجرای خانواده‌ای عجیب و شرح نحوهٔ ارتباطی است که بین فئودور کارامازوف، پیرمرد فاسدالاخلاق و متمول با سه پسرش به نام‌های دیمیتری، ایوان و آلیوشا و پسر نامشروعش به نام اسمردیاکوف وجود دارد. برادران کارامازوف رمانی فلسفی است که به‌طور عمیقی در حوزهٔ الهیات و وجود خدا، اختیار و اخلاقیات می‌پردازد. از زمان انتشار این رمان توسط بسیاری از اندیشمندان و دانشمندان همانند آلبرت اینشتین، زیگموند فروید، مارتین هایدگر، کورت ونگات، لودویگ ویتگنشتاین و پاپ بندیکت شانزدهم مورد تحسین قرار گرفته‌است و به عنوان یکی از بهترین اثرها در ادبیات شناخته شده‌است
.گرچه این رمان در قرن نوزدهم نوشته شده‌است اما بسیاری از عناصر مدرن در آن دیده می‌شود. داستایوفسکی این رمان را با بسیاری از تکنیک‌های ادبی ترکیب کرده‌است. نویسنده در این رمان، عقاید خویش را نیز مورد سؤال قرار می‌دهد به‌طوری که او نیز به عنوان یکی از شخصیت‌های داستان تبدیل می‌شود گرچه تنها نقش راوی را دارد. بعضی از قسمت‌های داستان توسط یک شخصیت دیگر روایت شده‌است.
این رمان به عنوان یکی از اثربخش‌ترین رمان‌ها شناخته شده‌است. زیگموند فروید آن را جذاب‌ترین رمان نوشته شده خواند. به علت دارا بودن موضوعات عقده ادیپ که در حوزهٔ تخصص فروید بود، این رمان مورد علاقهٔ وی قرار گرفت. در سال ۱۹۲۸ وی مقاله‌ای به نام داستایوفسکی و پدرسالاری چاپ کرد که شخصیت خود داستایوفسکی را مورد تحلیل قرار می‌داد. از نظر وی صرع داستایوفسکی طبیعی نبود بلکه یک نمایش و واکنش فیزیکی بود به گناه و تقصیری که او در مرگ پدر خود احساس می‌کرد. به نظر او، داستایوفسکی مرگ پدر خود را آرزو می‌کرد و به عنوان شاهد به این واقعیت اشاره می‌کرد که صرع وی زمانی شروع شد که او ۱۸ سال داشت و در سالی اتفاق افتاد که پدر او درگذشت. موضوع پدر سالاری و احساس گناه، به خصوص در زمینهٔ یک گناه اخلاقی که در شخصیت ایوان کارامازوف بارز می‌شود به عنوان شاهدی بر مدعای فروید در نظر گرفته می‌شود. اما نظریهٔ فروید از درجهٔ اعتبار ساقط شده‌است، به این علت که فرزندان داستایوفسکی بیماری صرع او را به ارث بردند و علت صرع او را بیشتر به ژنتیک منتسب دانستند.
دیگر نویسنده‌ای که به اثر بخش بودن رمان برادران کارامازوف در آثار خود اذعان داشته، فرانتس کافکا است. وی حتی خود و داستایوفسکی را خویشاوندان خونی خواند. موضوع پدر و پسر و روابط آنها، بن مایهٔ بسیاری از کارهای کافکا است که مسلماً رمان داستایوفسکی در نقش دادن آنها بی‌اثر نبوده‌است
-----------------------------------------------------------------
بیوگرافی آرمان سلطان زاده
«آرمان سلطان زاده» یکی از شناخته شده‌ترین گویندگان کتاب‌های صوتی است. او سال‌ها به اجرای نمایش‌های رادیویی پرداخته و پس از حضور در نشر «آوانامه»، از سال ۱۳۹۳ تا امروز ۲۰۰ کتاب صوتی را با صدای گرم و دلنشین خود به گوش ما رسانده است.
سلطان‌زاده متولد سال ۱۳۶۶ در شهر بابل است. او از سال ۱۳۸۲ تحت نظر اساتیدی چون «علی محمدی کلاگر» و «عباس ابوالحسنی» فعالیت تئاتری خود را آغاز کرده و در ۳۰ تئاتر به عنوان بازیگر به ایفای نقش پرداخته است. هم‌چنین نویسندگی و کارگردانی ۴ اثر را در کارنامه‌ی خود دارد. سلطان‌زاده پس از آشنایی با «علی دنیوی ساروی» در سال ۱۳۸۸ به رادیو مازندران رفت و فعالیت خود را به عنوان بازیگر نمایش‌های رادیویی آغاز کرد.
آرمان سلطان‌زاده را بیشتر به عنوان گوینده کتاب های صوتی می‌شناسیم؛ جهانی که برای او در سال ۱۳۹۳ و پس از دیداری کوتاه با «دامون آذری»، مدیر عامل و موسس نشر آوانامه شکل گرفت. سلطان‌زاده راجع به این دیدار گفته است: «برای انجام کارهای بزرگ به انگیزه‌ی کافی نیاز داری. دامون آذری استاد ایجاد این نوع انگیزه است».
او هم‌چنان در موسسه‌ی آوانامه به عنوان گوینده و مدیر تولید مشغول به فعالیت می‌باشد. یکی از شنیدنی‌ترین آثار او، رمان «خشم و هیاهو» اثر «ویلیام فاکنر» است
