Δείτε το άρθρο για ρυθμούς ΕΔΩ: [ Ссылка ]
Στον Δυτικό κόσμο σαν Oriental (Ανατολίτικο) θεωρείται η ελαφρά μορφή του χορού της κοιλιάς και στην Ελλάδα θεωρείται το γνωστό τσιφτετέλι.
Στις παρτιτούρες συναντάμε το γρήγορο τσιφτετέλι με μέτρο 2/4, λόγω απλοποίησης 8/16 = 4/8 = 2/4 και το αργό με μέτρο 4/4 για τον ίδιο λόγο 8/8 = 4/4.
Οι απλοποιήσεις αυτές είναι σωστές και πρακτικά χρήσιμες, αλλά θα πρέπει να ορίζεται στην αρχή της παρτιτούρας ότι πρόκειται για τσιφτετέλι, ώστε να μην υπάρξει σύγχυση με άλλους ρυθμούς που έχουν μέτρο 2/4.
Επειδή αμφισβητήθηκε αν το τσιφτετέλι είναι 2/4 ( Το πρωτόκολλο εκτέλεσης είναι το 4/4) βρήκα τα εξής μ' ένα πρόχειρο Googling: Δείτε ΕΔΩ : [ Ссылка ] και τη φωτογραφία ΕΔΩ:[ Ссылка ]
Τα ελληνικά τσιφτετέλια τις περισσότερες φορές χαρακτηρίζονται από ελεύθερο λίκνισμα χωρίς συγκεκριμένους κανόνες (όπως το βλέπουμε στις πίστες , νέοι -- γέροι ο καθένας λικνιζόμενος με το δικό του κατά βούληση ρυθμικό σχήμα).

Όταν η ρυθμική αγωγή του χορού είναι σε 4/4 (κυρίως τα τούρκικα τσιφτετέλια...), το συνοδευτικό ρυθμικό σχήμα εμφανίζεται συνήθως ως: 1/8-2/16+2/8+2/8+1/4.
Πχ ΕΔΩ : [ Ссылка ]

Έτσι λοιπόν πολλοί σύγχρονοι συνθέτες (επειδή τα φθογγόσημα ολοκλήρου και ημίσεως θεωρούνται μεγάλης χρονικής αξίας- άρα αργά , ενώ τα φθογγόσημα ογδόου , δεκάτου έκτου και τριακοστού δευτέρου μικρής χρονικής αξίας και άρα ταχύτερα) σε κάποιο συγκεκριμένο κομμάτι τους χρησιμοποιούν 4/4 επειδή το φθογγόσημο τέταρτο είναι μεγαλύτερης χρονικής διάρκειας ,από το όγδοο και δέκατο έκτο και επομένως ΟΠΤΙΚΑ βοηθά το αργότερο βήμα στην ανάγνωση της παρτιτούρας. Ομοίως αν κάποιο κομμάτι τους είναι πολύ αργό προτιμούν το αντίστροφο (τα 2/4).
Επειδή όμως στο συγκεκριμένο θέμα αναφέρομαι σε ρυθμό με κιθάρα και επειδή το ρυθμικό σχεδιάγραμμα που δίνω στο video αποτελείται από όγδοα και δέκατα έκτα , γι αυτό συμφέρει ο ρυθμός να γραφεί σε 2/4 και όχι σε 4/4 . Αν το ίδιο γραφόταν (που φυσικά συμβαίνει) σε 4/4 θα έπρεπε να διπλασιάσω το τέμπο.
Στη συνημμένη φωτογραφία από το Μουσικό Οίκο Fagotto δίνεται σε 2/4.
[ Ссылка ]

Πολλοί να είναι επηρεασμένοι από το μεγάλο ελληνικό ρεπερτόριο ΟΡΙΕΝΤΑΛ . Τέτοια όπως του Τσιτσάνη --κυρίως σε δρόμο χιτζάζ- είναι τραγούδια που στην Ελλάδα τα χαρακτηρίζουμε ως oriental , αράπικα, ή ανατολίτικα , έχουν όμως ένα στυλ του ρυθμού ''μπιγκίν'' ή '' beguine '' ή ''Μπολέρο ανατολίτικο'' , τα οποία μνημονεύουν ονειρεμένες γυναίκες και περιγράφουν παραμυθένιους τόπους .
Αυτά τα ''τσιφτετέλια'' γράφονται ΟΛΑ σε 4/4 .
Το επόμενο θέμα ακριβώς θα ασχολείται με αυτά Beguines.

Όπου ''τραγουδάω'' το κάνω απλά για να δείξω τις τονισμένες φράσεις , ανάλογα με το ρυθμό και την αλλαγή της συγχορδίας.

свернуть