مثلث بیق: صادق قطب زاده، ابراهیم یزدی و بنی‌ صدر به‌ گفته اندرو اسکات کوپر تاریخ‌نگار و نویسنده کتاب «سقوط بهشت»، انقلاب ۵۷ با فعالیت شبکه‌ای از نزدیکان آیت‌الله روح‌الله خمینی در محافل غربی مقبولیت یافت؛ تکنوکرات‌هایی که در ارتباط بی‌وقفه با گروهی از خبرنگاران غربی و از طریق ارائه «تصویری مبالغه‌آمیز» از شرایط ایران توانستند بخش عمده‌ای از افکار عمومی را در کشورهای دیگر با خود همراه کنند. بنی‌صدر زیر بال رجوی را گرفت که با وصلت با فیروزه دخترش، داماد پرزیدنت معزول شده بود. شورای مقاومت برپا کرد و رئیسش شد. ابراهیم یزدی در مدرسه رفاه و محاکمه تیمساران رحیمی و نصیری حضور داشت که تاریخ آنرا هرگز فراموش نخواهد کرد. قطب زاده می‌خواست قفسی بسازد در زمین فوتبال امجدیه و شاه را در آن زنجیر کند تا خلایق یکایک بیایند و ناسزایی به او بگویند و... انقلاب ۵۷، طی ۴۴ سال گذشته، در روایت غالب حکومت، خواسته اکثریت جامعه توصیف می‌شود. بخش عمده‌ای از نحله‌های مختلف انقلابیون هم اصل وقوع انقلاب را با شرایطی که از دوران حکومت محمد رضا شاه پهلوی تصویر می‌کنند، توجیه‌پذیر می‌دانند و می‌گویند قرار نبود نتیجه انقلاب، ایران ِ امروز باشد. چنین تصویری از همان روزهای نخستین انقلاب، تبدیل به باور غالب در جامعه بین‌المللی هم شد. عباس میلانی مورخ و نویسنده کتاب «شاه»، می‌گوید بر اساس تحقیقات او انقلاب با مشارکت حداکثر یازده درصد از جمعیت آن روز ایران رقم خورد.

свернуть