Χαίρετε, αγαπητοί φίλοι του βιβλίου!
Σε αυτήν την σειρά βίντεο, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την αγάπη μου για την ποίηση. Θα προσπαθήσω για 365 μέρες να σας χαρίζω και ένα ποίημα κάποιου γνωστού ή και άγνωστου ποιητή.
Κωστής Παλαμάς, Η Ευτυχία
Καθόμαστε σαν πάντα οι δύο
βράδυ στο σπίτι· αντικρινά της
εγώ γειρμένος στο βιβλίο,
σκυμμένη εκείνη στη δουλειά της.
Και το βιβλίο ήτανε στίχοι,
ψυχή από λάμψη και αρμονία·
έτσι εκεί τ’ άνοιξα στην τύχη,
και νά τί διάβασα:
«Ευτυχία!
Λουλούδι, σε ποιά χώρ’ ανθίζεις,
σε ποιό γιαλό, μαργαριτάρι;
Αστέρι, ποιές μεριές φωτίζεις,
και ποιές καρδιές, ουράνια χάρη;
Πού, Χερουβείμ, φτερά διπλώνεις;
Νεράιδα, πού δροσολογιέσαι;
Είσαι διαμάντι και δε λιώνεις
ή καταχνιά είσαι και σκορπιέσαι;
Άδης, παράδεισος σε κρύβει;
στον κόσμον ή στην ερημία,
μες σε παλάτι ή σε καλύβι,
πες μου, πού βρίσκεσ’, Ευτυχία;»
Δίχως τα μάτια απ’ τη δουλειά της
να τα σηκώσει, εδώ! αποκρίθη·
τρεμουλιαστή με τη λαλιά της
μια μουσική στο σπίτι εχύθη.
Κι ένα καρδιόχτυπο με πιάνει,
κι αμίλητη λαχτάρα αιφνίδια,
γιατί πως άκουσα μου εφάνη
την Ευτυχία, την ίδια.
Μουσική: Concerto No.2 In G Minor Op. 8 No. 2, Rv315, Summer
©Δεν έχω πνευματικά δεδομένα επί του έργου. Η αναπαραγωγή γίνεται αυστηρά για εκπαιδευτικούς σκοπούς.
#365ποιήματα #ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ #ΠΟΙΗΣΗ
