Yozgat’ın Sarıkaya İlçesi’ne bağlı Terzili ve Burunkışla Köyü’nden 1970’li yıllardan göçen Ermeni asıllı Türk vatandaşlar, her yıl geride bıraktıkları dostlarını ve mezarlıklarını ziyaret edip hasret gidiyor. Yaz mevsiminde gerçekleşen ziyaret sonrası Burunkışla Köylüleri, Ermeni dostlarının kabirlerinin temizlik ve bakımlarını yaparak tüm dünyaya örnek olacak dostluk ve vefa örneği sergiliyor.

Burunkışla Köyü’nün en yüksek alanında bulunan Ermeni Mezarlığı’nın duvarlarını Sarıkaya Kaymakamlığı tarafından duvarla çeviren Burunkışla Köyü sakinleri, bakım ve temizlik çalışmasının yanı sıra mezarlığın içerisine bir çeşme, hemen yanına da küçük bir çam ormanı oluşturmuş.

MUHACİR OLARAK GELDİLER ERMENİLERLE TANIŞTILAR

Köy Muhtarı Necati Yalçın, 1924 yılında mübadele sonucu Selanik’ten gelerek yerleştikleri Burunkışla Köyü’nde Ermeni’lerle tanıştıklarını söyledi.
Ermenilerle kısa sürede kaynaşıp, sıkı dostluklar kurduklarını belirten Yalçın, o yılları; ‘Okul arkadaşı olduk, komşu olduk’ sözleri ile anlattı.
Ermenilerin 1966 yılında başlayan göçü ile geriye yaşanmış güzel anılar ile evleri ve mezarlıklarının kaldığını söyleyen Yalçın, unutulmayan dostlukların her yıl toplu ziyaretlere dönüştüğünü belirtti.

MEZARLIKLARINA SAHİP ÇIKTILAR

Yalçın; “Her yıl Ermeni arkadaşlarımız 60-70 kişilik grupla gelirler. Hem köyümüzü hem de mezarlıklarını ziyaret ederler. Hala muhabbetimiz devam ediyor. Gidip geliyoruz. Sağolsun önceki kaymakamımız Yaşar Bey’in katkıları ile Ermeni kardeşlerimizden kalan mezarlığın etrafı duvarla çevrildi. Ermeni mezarlığına sahip çıktı. Kapısı ile hizmeti ile. Sonraki ufak tefek işleri de muhtarlık ve köylüler olarak yerine getiriyoruz. Temizlik, bakım, onarım gibi ne gerekiyorsa hepsini yapıyoruz. Nihayetinde bizim dostluğumuz, arkadaşlığımız bakidir” dedi.

SEMBİYA TEYZE O GÜNLERİ UNUTAMIYOR
Ermenilerle olan anılarını unutamayan Burunkışla Köyü’nün yaşlılarından 78 yaşındaki Sembiya Arıkan da Ermeni arkadaşlarını, komşularını unutmamış.
Beraber okula gittiği Ermeni arkadaşlarının isimlerini daha dün gibi hatırladığını söyleyen Arıkan, o günlere dair şunları anlattı:
“Okul arkadaşlarım vardı. Saronoş, Küçük Nazlı, Bıyıklı Nazlı, Şaynar. Yaşantımız gayet iyiydi. Düğünler oluyordu birlikte gidiyorduk. Onların düğünleri olurdu, bizim düğünlerimiz olurdu. Onlardan terzilerimiz vardı. Karnik ve Avdis terzilik yaparlardı. Hepsiyle arkadaşlık yapıyorduk” dedi.
Her yaz mevsiminde Ermeni dostlarının köylerini ziyaret ettiğini anımsatan Sembiya Arıkan, bu ziyaretlerde çocukluk arkadaşları ile hasret giderdiğini söyledi.
Eşinin Ermeni’lerle ticaret de dahil sıkı dostluklar kurduğunu kaydeden Arıkan; “Beyim Ermenilerle çok arkadaşlık yapıyordu. Aram ve Avdis vardı, onlarla Fakılı’ya giderlerdi at arabası ile buğday satmaya. Bir küslüğümüz, dargınlığımız olmadı, iyi geçinirdik” diye konuştu.



“İSTANBUL’A GİDER MİSAFİRİ OLURUZ”

Sembiya Arıkan’ın oğlu Cihan Arıkan, anne ve babasından Ermeni arkadaşlarına dair anıları dinleyerek büyüdüğünü söyledi.
İstanbul’a gittiğinde Ermeni komşularını ziyaret edip, evlerine misafir olduğunu söyleyen Arıkan;
“Yaşlılarımız sürekli anlatır Ermenileri. İyi dostlukları olmuş. Beraber çalışmışlar, okula gitmişler, askere gitmişler. Köyde eski evleri var, gelirler ziyaret ederler. Mezarlıklarına gelirler, bakımını onlar da yapar biz de yaparız. Biz İstanbul’da sürekli gurbetçilik yaparız. Orada onların evlerine gideriz, bir birimizle görüşürüz, misafir oluruz” dedi.

ERMENİ MEZARLIĞI İÇİN ÇAM DİKTİLER

75 yaşındaki Dilaver Akkan da Ermeniler’den geride kalan mezarlığın temizlik ve bakım çalışmalarına gönüllü olarak katılan köylülerden. Akkan, Ermeni Mezarlığının hemen yanında küçük bir çamlık oluşturduklarını söyledi.
Akkan bir zamanlar birlikte yaşadıkları Ermeni’lerle sıkı dostluklar kurduklarını belirterek, şunları söyledi:
“Köyümüzde bir zamanlar Ermenilerle yaşadık. Okul arkadaşlarımız var, beraber askere gittiğimiz var. Ermeni arkadaşlarla yıllarca beraber yaşadık, iç içeydik. Bizim dostluğumuz hiç bitmez, devam ediyor yine. Onlardan geriye kalan mezarlıklarının bakımını da biz yapıyor. Otunu temizliyoruz, suluyoruz kimi zaman. Ermeni mezarlarının karşısına bir çamlık oluşturduk.”

свернуть