Je hebt van die mensen die meerdere banen en hobbies combineren. Uw CineCars reporter bij de Mille Miglia is er zo een. Maandagmorgen wacht een andere baas. Ik moet de finish, die voor de eerste keer zondag rond het middaguur plaats zal vinden dus missen. Vroeger was de finish middernacht in het weekend. Ook niet ideaal, vooral voor de mensen die achterin het deelnemersveld zitten. Mijn laatste Mille Miglia dag in 2014 was top.

Vanmorgen vertrokken we vroeg uit hotel Firenze in Chianciano Terme, waar we elk jaar komen en de hotelbazin me een klapzoen gaf en de baas me omhelsde. Wat is Italie toch een land met warme mensen. De vorige keer dat we er waren heb ik met 90-jarige opa nog een rondje in de Jaguar gereden en dat maakte diepe indruk: bella macchina of zoiets mompelde hij naast me.

Opa is nu 93 en rijdt nog steeds in zijn Fiat. We begonnen met het opwachten van het deelnemersveld in het bergdorp Radicofani. Daar bleek het dorpsplein afgesloten en was er dus geen vertragingsplek. Mooie plaat van de lokale kruidenier gemaakt, die door de MM werd afgeleid. Verder de eigenaresse van de E-type ontmoet. De fotografe van BMW AG was erg bitchy en meldde dat we niet in de weg mochten lopen, want haar foto's moesten goed zijn. Vanuit Radicofani met de BMW's en later andere auto's meegereden naar Volterra.

Die BMW's reden deels in 1940 al mee met de MM. Marcel Winkelman, een vriend van me die vooral in BMW is geïnteresseerd, heeft naast me foto's gemaakt van de rijdende auto's die snelheden tot 160 km/u haalden. In Volterra was het een logistieke chaos dank zij een overijverige kenau-agente. Desondanks mooie platen van de tijdontrole van het lokale traject. Daarna meegereden naar Lucca met enkele auto's. Behoorlijke verkeerschaos en erg veel Fiats 500 gezien. Nog een laatste foto van de langskomende auto's op de stadsmuren en het Piazza Anfiteatro en zometeen naar het hotel om de WiFi uit te proberen.

Groet uit Lucca!

Robbert Moree

свернуть