Eρμηνεια: Ανδρέας Τσιαμπόκαλος

Νόθο παιδί της νύχτας νιώθω,
αν αναλωθώ από πόθο
θα ‘μαι ευτυχείς που το ΄χω
μετά από τόσο μόχθο.
Περιηγητής στα πέλαγα της νύχτας καταμεσής,
παθαίνοντας, μένοντας ευθύς
και το ξέρεις μην αργής,
βρώμικος αέρας θα μας πνίξει θα το δεις.
Καθώς παθαίνω μικρά εγκεφαλικά
μα θα με βρεις να επιμένω σα βεγγαλικά,
σκέψεις να στέλνω στον ουρανό ψηλά.
Το βλέμμα γέρνω, γελάω, αυθόρμητα μιλάω,
θέλοντας να δω ποιος οδηγεί και αν ακολουθάω,
στη πηγή ζητάω να πάω.
Παρεμπίπτοντος καιρού επιτρέποντος
με παρέα πολλές φορές πετάω
βρίσκομαι σε γιορτές
στήνουν μοναξιές, ανθρώπων θεατής
κι εφευρέτης άλλων τόπων και στιγμής αλλοτινής.
Ανοίγω πόρτες άλλων τρόπων
μα κατά τρόπον περίεργων μόλις έφυγε το παρόν,
αδέρφια είμαι κοντά σας,
τα όνειρα σας είναι κι όνειρα μου, γειά σας.
και θα χτιστεί αυτό που θέλουμε
το βλέπω γυρίζει μπροστά σας
ανθρωπάκια που μοιάζουν κι είναι αποτέλεσμα φάρσας
περαστικά σας.

свернуть