Priča o tome šta se i zašto te martovske noći desilo u "Nani" uveliko prevazilazi zadati okvir ovog teksta, ali ukratko: Lakonića je po svemu sudeći ubio Vukotić, navodno zbog svađe oko neke devojke, ali je za ubistvo optužen Darko Ašanin, koji je naknadno oslobođen zbog nedostatka dokaza. Tokom suđenja Ašaninu, otkriveno je da je inspektor beogradske policije Miroslav Bižić po nalogu savezne Državne bezbednosti manipulisao dokazima i pomogao Vukotiću da pobegne u inostranstvo. Na suđenju su se pominjali i neki pasoši nađeni tokom istrage, na razna imena, a sa slikama optuženih. U pozadini ubistva u "Nani" nalazio se tinjajući sukob u trouglu savezne, republičke i gradske policije koji je okončan centralizacijom javne i tajne policije pod kapom republičkog MUP-a. Svi akteri ove priče, osim Vukotića, loše su završili: Miroslav Bižić je uslovno osuđen zbog pomaganja počiniocu krivičnog dela i otpušten iz službe, nakon čega se dao u privatne detektive; ubijen je u maju 1996. ispred starog "Merkatora". Darko Ašanin je likvidiran dve godine kasnije u svom kafiću "Koloseum" na Dedinju. Ni Bižićevo ni Ašaninovo ubistvo nikada nije rasvetljeno.
Ещё видео!