کمانچه و آواز: استاد کیهان کلهر
تنبک: رضا سامانی


پیشتر کودک بودم، کودکی نا آرام (اوسال مه نال بیم، ولا مه نالی به ختم)
با کودکان دیگر، شیطنت میکردم (و نومه نالی گیان، خام نه کریام که رد)
جوان بودم، عشق تو مرا پیر کرد (جوان بیم له عشق، جوان تو پیرم که ردی)
با زنجیر زلفت مرا اسیرم کردی (و زنجیره ی زلف، گیان اسیرم که ردی)
آخ لیلی، لیلی همه کس و کارم! (آخ لیل و داخ لیل، اره لیلی باوانم)
لیلی خوش آمدی، چشمم را روشن کردی (لیلی خوش هاتی، گیان روشنای چاوانم)
لیلی خوش آمدی، دردت به جانم ( لیلی خوش هاتی، گیان قه ضات و گیانه م)
شعله های آتش در چادرهای عشایر (تریسکه ی اگه ر، ولا سیه مالی نو)
[عاشق]چه زیبا میسوزد در دامنه کوه (خوش خوش به سوزی گیان، و داوان که م)
فدای قد و بالایت شوم روزی چند بار (فدای بالات به م، روژی چه ن جاراه)
صبح و ظهر و عصر و غروب (صبح و نیمه رو، عصر و ایواره)

свернуть