"Nerede bir canlıya rastladıysam, orada güç istencine rastladım" demiştir Friedrich Nietzsche. O kendini bir filozof değil, bir "ruh bilimci" olarak tanımlıyordu. İnsan canlısına dair bilincin ulaşamayacağı, derinlik sarhoşluğunu yaşatacak ve kendine yabancılaşmayla son bulacak nihai yolculuğu, bütün insanlık adına delilikle gerçekleştirmiştir. Yarattığı üst-insan modeli esasen kendinde gördüğü değil, fakat kendinde bulmayı umduğu ideali temsil eder: hassas bir ruha karşı güç istenciyle taşan, tam da doğanın acımasızlığına yakışır bir yücelik! Fakat malum hikayede olduğu gibi Nietzsche'yi daima kırbaçlanan atın boynuna sarılan, nefret ettiği İsa gibi belki de kendini feda edercesine, bütün günahkar ve acizler adına deliren, hastalanan ve adı kirletilen bir kurban olarak anımsayacağız.
Sevgiler,
E.
