Brama, licząca 34,5 m wysokości, otwiera niezapomnianą perspektywę na ul. Floriańską i Drogę Królewską. Obecnie trudno sobie wyobrazić, że aż do lat 50. XX wieku przejeżdżał przez nią wąskotorowy tramwaj. Jej nazwa pochodzi od pobliskiego kościoła św. Floriana. Była główną spośród siedmiu bram wiodących do miasta. Bramę zwano także Porta Gloriae, czyli Bramą Chwały, otwierała bowiem Drogę Królewską (Via Regia). Przez nią do miasta wkraczali królowie po zwycięskich bitwach, dyplomaci, osobistości odwiedzające Kraków. Tędy prowadziła trasa pochodów koronacyjnych i pogrzebowych monarchów oraz członków ich rodzin.
Brama powstała z kamienia ok. 1300 roku, a ceglaną kondygnację z gankiem strzelniczym, wspartym na kamiennych konsolach dodano w XV wieku. Opiekę nad nią powierzono kuśnierzom. Broniła miasta od północy, gdzie Kraków nie mógł skorzystać z naturalnej przeszkody w postaci bagien czy rozlewisk. Połączona została warownym korytarzem, tzw. szyją, z ukończonym w 1499 roku Barbakanem. Po zniszczeniach w czasie najazdu szwedzkiego, brama otrzymała nowy, zachowany do dziś, barokowy hełm. Nad bramą wejściową widnieje orzeł; dziś jest to orzeł piastowski projektu Jana Matejki. Od strony miasta Bramę zdobi rokokowa płaskorzeźba św. Floriana. Warto też zwrócić uwagę na kamienne prowadnice na kratę, opuszczaną na łańcuchach z okienka ponad wejściem.
Podczas restauracji w XIX wieku w przejściu umieszczono ołtarzyk Matki Boskiej Piaskowej, zdobiący wcześniej rozebraną szyję. Pod koniec XIX wieku na I piętrze urządzono niewielką kaplicę. Fundatorem był książę Władysław Czartoryski, który wcześniej adaptował na muzeum sąsiedni arsenał i budynki przy ul. św. Jana.
Magiczny Kraków: [ Ссылка ]
