Ślubowanie kandydatów na zawodowych oficerów we wrocławskiej Wyższej Szkole Wojsk Lądowych im. Tadeusza Kościuszki 12 Lutego 2016 roku.
Rodowód Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki sięga okresu I Rzeczypospolitej, kiedy to w 1765 r. utworzono w Warszawie Szkołę Rycerską, którą ukończyło 600 oficerów. Byli wśród nich późniejsi słynni dowódcy i bohaterowie Narodu Polskiego: Jakub Jasiński, Józef Sowiński i Tadeusz Kościuszko. Następnie dzieło kształcenia oficerów Wojska Polskiego kontynuowały Korpusy Kadetów w Księstwie Warszawskim oraz Szkoła Podchorążych Piechoty w Królestwie Polskim.
W latach 1809-1831 istniały: Szkoła Elementarna Artylerii i Inżynierii, Szkoła Aplikacyjna Artylerii i Inżynierii, Szkoła Podchorążych Piechoty oraz Szkoła Podchorążych Piechoty Jazdy, gdzie szlify oficerskie zdobywali przyszli bohaterowie powstań narodowych. To właśnie podchorążowie Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie pod dowództwem ppor. Piotra Wysockiego zainicjowali 29.11.1830 r. wybuch Powstania Listopadowego. Na pamiątkę Nocy Listopadowej corocznie obchodzony jest Dzień Podchorążego, będący jednocześnie świętem Uczelni.
W latach zaborów oraz w okresie poprzedzającym I wojnę światową kadra oficerska kształciła się w wielu polskich szkołach wojskowych na emigracji. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. armia odzyskała swój narodowy charakter i nastąpił dynamiczny rozwój szkolnictwa wojskowego. Utworzone wówczas szkoły oficerskie (m.in.: Szkoła Podchorążych Piechoty w Ostrowie-Komorowie, Szkoła Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu, Szkoła Podchorążych Inżynierii w Warszawie) spełniły istotną rolę w przygotowaniu kadry dowódczej armii II Rzeczypospolitej. Ich absolwenci zdali trudny egzamin we wrześniu 1939 r. oraz w późniejszych walkach toczonych na frontach II wojny światowej. W tym czasie ważną rolę odgrywały szkoły wojsk lądowych: w Crawford (Wielka Brytania), w Latrum (Palestyna), a także w Riazaniu (ZSRR), gdzie utworzono w czerwcu 1943 r. Dywizyjną Szkołę Podchorążych, która istniała do 1945 roku. Ponad 2000 wychowanków tej szkoły walczyło w szeregach 1 i 2 Armii WP oraz 1 Korpusu Pancernego na szlaku bojowym od Lenino do Berlina i Łaby. Po zakończeniu wojny szkoła ta na kolejne 2 lata działalności została przeniesiona do Krakowa i funkcjonowała pod nazwą Oficerska Szkoła Piechoty i Kawalerii. W Przemyślu w październiku 1944 r. została utworzona Oficerska Szkoła Saperów. W drugiej połowie lat czterdziestych obie szkoły przeniesiono do Wrocławia.
We wrześniu 1962 r. Oficerska Szkoła Piechoty we Wrocławiu przemianowana została na Oficerską Szkołę Wojsk Zmechanizowanych im. T. Kościuszki.
Uwzględniając wzrastające potrzeby sił zbrojnych na wysoko wykwalifikowane kadry w 1967 r. wszystkie szkoły oficerskie otrzymały status uczelni wyższych. Na początku lat dziewięćdziesiątych ze względu na redukcję armii część z tych szkół została rozwiązana. W 1994 r. z istniejących wyższych szkół wojskowych powstały trzy szkoły: WSO im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu (powstała po połączeniu WSO Wojsk Zmechanizowanych i WSO Inżynierii Wojskowej), WSO im. Stefana Czarnieckiego w Poznaniu i WSO im. Józefa Bema w Toruniu.
Karty nowej historii pisze wrocławska uczelnia wojskowa od dnia 1 października 2002 r., kiedy to na mocy Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 2001 r., przy wykorzystaniu potencjału szkół wojskowych z Wrocławia, Poznania i Torunia, powołana została do życia Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych we Wrocławiu (dzisiejsza WSOWL). W sierpniu 2003 roku szkoła otrzymała imię patrona - generała Tadeusza Kościuszki.
Źródło - oficjalna strona WSOWL: [ Ссылка ]
Realizacja:
[ Ссылка ]
[ Ссылка ]
