Inseminacja domaciczna zwiększa szanse na zapłodnienie. Zobacz, w jaki sposób wprowadza się nasienie do macicy. Sprawdź, jak para przygotowuje się do zabiegu i jaka jest skuteczność inseminacji.
Inseminacja to jedna z najprostszych metod leczenia niepłodności. Najczęściej przeprowadza się inseminację domaciczną, która polega na wprowadzeniu męskiego nasienia bezpośrednio do jamy macicy. Inseminacja zwiększa szanse na zapłodnienie.
Zabieg wykonuje się, gdy:
mężczyzna ma nieprawidłowe parametry nasienia, czyli liczba plemników w 1 ml nasienia jest mniejsza niż 20 mln, a ruchliwość wykazuje mniej niż 50 proc. plemników;
kobieta cierpi na zaburzenia owulacji;
kobieta choruje na endometriozę;
organizm kobiety lub mężczyzny produkuje przeciwciała przeciwplemnikowe
para boryka się z niepłodnością o innej, niewyjaśnionej przyczynie.
Podstawowym wskazaniem do inseminacji jest nieprawidłowy stan nasienia. Przy czym najlepsze wyniki osiąga się u tych par, gdzie nieprawidłowości w parametrach nasienia tylko nieznacznie odbiegają od wartości prawidłowych. Im bardziej parametry zbliżają się do wartości zerowych, tym mniejsze szanse dla danej pary na zajście w ciążę z inseminacji. Ogólnie szanse zajścia w ciążę z inseminacji określa się od kilku do kilkunastu procent.
Niekiedy w dniach poprzedzających zabieg kobieta przyjmuje preparaty hormonalne, które pobudzają wzrost pęcherzyków jajnikowych zawierających komórki jajowe. Szanse na zapłodnienie są wówczas większe. Jeśli jednak u kobiety występuje naturalna owulacja, inseminację można przeprowadzić bez dodatkowej stymulacji hormonalnej.
Przygotowanie do inseminacji obejmuje:
Potwierdzenie drożności jajowodów;
Ocenę stanu ginekologicznego pacjentki;
Badanie cytologiczne;
Posiew z kanału szyjki macicy;
Monitorowanie przebiegu cyklu w celu wyznaczenia dnia, w którym będzie przeprowadzona inseminacja czyli dnia spodziewanej owulacji.
Lekarz za pomocą badań USG kontroluje wielkość pęcherzyków jajnikowych i gdy co najmniej jeden z nich uzyska średnicę 18-20 mm, podaje lek wywołujący owulację. Do inseminacji można wykorzystać nasienie partnera bądź innego dawcy. Największe szanse na powodzenie zabiegu daje użycie nasienia, które mężczyzna oddał w dniu inseminacji. Wcześniej zalecana jest 2-4-dniowa abstynencja seksualna. Odpowiednie płukanie oddanej próbki nasienia pozwala na selekcję plemników i wybranie tylko tych o prawidłowej budowie i ruchliwości. Następnie plemniki oddziela się od płynu nasiennego, usuwa plemniki nieruchome oraz bakterie. Tak przygotowana próbka jest już gotowa do zabiegu.
Zabieg inseminacji jest stosunkowo prostym zabiegiem, a w zasadzie czynnością. Pacjentka znajduje się w pozycji ginekologicznej. Po wprowadzeniu wziernika pochwowego, ginekolog za pomocą cienkiego cewnika umieszcza, przygotowaną wcześniej w laboratorium, odpowiednią porcję nasienia. Inseminację uważa się za zabieg bezpieczny, obarczony minimalnym ryzykiem jakichkolwiek powikłań. Mozna wymienić jedynie niewielki dyskomfort w czasie zabiegu, lub niewielkie krwawienie, które może wystąpić po wprowadzeniu cewnika.
Skuteczność inseminacji zależy od kilku czynników, takich jak:
parametry nasienia i odpowiednie jego przygotowanie,
wiek kobiety i jej reakcja na stymulację hormonalną,
dokładne wyznaczenie momentu owulacji.
Szanse na zapłodnienie w jednym cyklu wynoszą od około 5 do 25 proc.. Powtarzanie inseminacji kilka razy w jednym cyklu, w odstępie kilku godzin, nie zwiększa prawdopodobieństwa poczęcia.
Inseminację można wykonywać w kolejnych nastepujących po sobie cyklach. Nie ma żadnych specjalnych ograniczeń.
Podobał Ci się nasz film? Udostępnij go znajomym :)
Odwiedź nas na - [ Ссылка ]
Zapraszamy również do polubienia naszej strony na FACEBOOKU:
[ Ссылка ]
Znajdziesz nas także tutaj:
GOOGLE+ [ Ссылка ]
Pinterest [ Ссылка ]
Twitter [ Ссылка ]
