SUBSCRIBE for More!
* Ο Αλέκος Αλεξανδράκης (27 Νοεμβρίου 1928 - 8 Νοεμβρίου 2005) ήταν Έλληνας ηθοποιός που από νωρίς καθιερώθηκε σε ρόλους ζεν πρεμιέ. Με τη ταινία Συνοικία το όνειρο (1961) βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Γιος δικηγόρου από τη Μάνη, ο Αλέκος φοίτησε στο σχολείο Μπερζάν & μεγάλωσε σε ένα σπίτι γεμάτο βιβλία. Στα 15 έγινε μέλος της εθνικής ομάδας ξιφασκίας. Μπήκε στη Σχολή Δοκίμων, για να γίνει αξιωματικός του Ναυτικού. Μία παράσταση του Καρόλου Κουν με την Έλλη Λαμπέτη του άλλαξε τη ζωή. Ο φίλος του Νίκος Καζής, σπουδαστής στην Δραματική Σχολή του Εθνικού, τον παρακινεί να παρακολουθήσει μαθήματα στη Σχολή. Έδωσε εξετάσεις & πέρασε πρώτος.
Ξεκίνησε στο θέατρο το 1949. Ο Φιλοποίμην Φίνος του πρότεινε να παίξει στον κινηματογράφο. Την ίδια χρονιά έκανε το ντεμπούτο του με την ταινία Δύο κόσμοι του Γρηγόρη Γρηγορίου.
Ήταν θιασάρχης από το 1956 & για 35 χρόνια. Σκηνοθέτησε θεατρικά & ταινίες, όπως ο Θρίαμβος (1960) & η ταινία Συνοικία το όνειρο (1961). Συνεργάστηκε με τη Μελίνα Μερκούρη, την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τη Τζένη Καρέζη, τη Μάρω Κοντού, τη Μαίρη Χρονοπούλου & τη Ζωή Λάσκαρη.
Έπαιξε σε πάνω από 75 ταινίες, όπως: Στέλλα, Δεσποινίς διευθυντής, Η κόμισσα της Κέρκυρας, Η Μαρία της σιωπής, Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο & Τα παιδιά της χελιδόνας.
Στο θέατρο έπαιξε σε παραστάσεις όπως: Ταξίδι της μέρας μέσα στην νύχτα, Ήταν όλοι τους παιδιά μου, Μαντάμα Μπατερφλάι, Έγκλημα και τιμωρία, Ο γλάρος.
Έπαιξε σε σειρές όπως: Ο Παράξενος Ταξιδιώτης, Γιούγκερμαν, Οι μυστικοί αρραβώνες, Ξενοδοχείο Αμόρε, Τμήμα ηθών, Ανατομία ενός εγκλήματος, Η αίθουσα του θρόνου, Να με προσέχεις.
Είχε δεσμό με την Έλλη Λαμπέτη.
Πρώτη του σύζυγος ήταν η Μαρτζ Βάλβη. Ο γάμος τους κράτησε 3 χρόνια, όσο κι ο δεύτερος με την Γαλλίδα Κλοντ Σαμπαντού. Το 1956 παντρεύτηκε την Αλίκη Γεωργούλη. Ύστερα από 4 χρόνια χώρισαν. Ο 4ος γάμος του ήταν το 1964 με την Ελβετή Βερένα Γκάουερ. Απέκτησαν έναν γιο & μία κόρη. Το 1969 χώρισαν & ο Αλεξανδράκης έκανε δεσμό με τη Νόνικα Γαληνέα για 21 χρόνια.
Ήταν μαχητικός αριστερός & οι προοδευτικές απόψεις του είχαν προκαλέσει διαμάχες στους κύκλους της τέχνης & της κοινής γνώμης, όπως όταν είχε στηρίξει τον Μανώλη Γλέζο τη δεκαετία του 1960.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του δίδασκε στο Εργαστήρι του Διαμαντόπουλου. Το 2001 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος του απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής για την προσφορά του στην τέχνη. Πέθανε 76 χρονών, στις 8 Νοεμβρίου του 2005 από καρκίνο.
* Η Αλίκη Σταματίνα Βουγιουκλάκη (20 Ιουλίου 1934 - 23 Ιουλίου 1996) ήταν ηθοποιός, τραγουδίστρια & θεατρική επιχειρηματίας.
Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.Έκανε το θεατρικό της ντεμπούτο το 1953, ενώ τον επόμενο χρόνο έκανε & το κινηματογραφικό. Πρωταγωνίστησε σε 42 ταινίες, οι περισσότερες των οποίων έγιναν τεράστιες εισπρακτικές επιτυχίες.
Γεννήθηκε στο Μαρούσι Αττικής από τον Ιωάννη Βουγιουκλάκη, δικηγόρο & Νομάρχη Αρκαδίας & την Αιμιλία Κουμουνδούρου. Κατά τη διάρκεια της κατοχής ο πατέρας της ήταν νομάρχης & δολοφονήθηκε το 1943 από μέλη του ΕΛΑΣ. Ο θάνατος του πατέρα της στοίχισε πολύ & η μητέρα της ανέλαβε μόνη της υπό αντίξοες συνθήκες να μεγαλώσει τα 3 παιδιά της: την Αλίκη (1934-1996), τον Αντώνη (1936) & τον Τάκη (1939-2021).
Το 1952, έδωσε κρυφά εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, από την οποία αποφοίτησε με Λίαν Καλώς, χάνοντας το αριστείο λόγω της αυστηρής βαθμολόγησης του Δημήτρη Χορν. Στον πρώτο της θεατρικό ρόλο υποδύθηκε τη Λουιζόν στο έργο Ο κατά φαντασίαν ασθενής του Μολιέρου το 1953, ενώ η πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση έγινε στην ταινία Το ποντικάκι το 1954.
Το 1960, κέρδισε το βραβείο ερμηνείας Α' γυναικείου ρόλου στο 1ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ταινία Μανταλένα, ενώ η ταινία εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Φεστιβάλ των Καννών.
Το 1961, συγκρότησε τον δικό της θίασο & ανέβασε το έργο Ωραία μου κυρία, ξεκινώντας από τη Θεσσαλονίκη.
Η ταινία Υπολοχαγός Νατάσσα ήταν η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου για τρεις δεκαετίες, με τις δύο επόμενες να ανήκουν επίσης στην Βουγιουκλάκη.
Ανέβασε συνολικά πάνω από 53 θεατρικές παραστάσεις.
Ο Αλέξης Σολομός, δάσκαλός της στη Δραματική Σχολή, υπήρξε ο πρώτος της έρωτας. Το 1960 έζησε ένα κρυφό ειδύλλιο με τον διάδοχο του θρόνου Κωνσταντίνο.
Το 1965 παντρεύτηκε τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Το 1969 γεννήθηκε ο γιος τους, Γιάννης. Το 1975 πήραν διαζύγιο.
Παντρεύτηκε τον Κύπριο επιχειρηματία Γιώργο Ηλιάδη το 1982, ωστόσο ο γάμος δεν κράτησε πολύ κι έμεινε μυστικός.
Το 1982 γνώρισε τον Βλάσση Μπονάτσο, η σχέση με τον οποίο διήρκεσε μέχρι το 1987.
Τελευταίος σύντροφος της ζωής της ήταν ο Κώστας Σπυρόπουλος.
Πέθανε στις 23 Ιουλίου 1996 σε ηλικία 62 ετών στο Ιατρικό Κέντρο από καρκίνο. Ακολούθησε διήμερο λαϊκό προσκύνημα της σορού της στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης.
