Subscribe to George's YouTube channel:
🎧 [ Ссылка ]

Find George's music on :
🎧 iTunes - [ Ссылка ]
🎧 Spotify - [ Ссылка ]

◼ Official site - [ Ссылка ]

Follow George on:
Facebook: [ Ссылка ]
Instagram: [ Ссылка ]

(p)(c) 2022 | Giorgos Nikiforou Zervakis
#GiorgosNikiforouZervakis #StavrosTouNotou #Live

Τα τελευταία χρόνια ανταμώνουμε συχνά σε βραδιές που μας αφήνουν όλο και πιο όμορφες αναμνήσεις.
Μια παρέα που μεγαλώνει με το καιρό και μας δίνει την ευκαιρία να κάνουμε αυτό που αγαπάμε.
Έτσι αποφασίσαμε την ηχογράφηση και οπτικοποίηση μιας από αυτές τις γεμάτες ενέργεια και αλήθεια βραδιές και να σας την παρουσιάσουμε.
Συνεργάστηκαν για το παραπάνω αποτέλεσμα οι:
Μιχάλης Παχάκης στο Λαούτο & Τζουρά
Δημήτρης Νεονάκης στην Ηλεκτρική Κιθάρα
Μιχάλης Μπουτσάκης στο Ηλεκτρικό μπάσο
Λευτέρης Πουλιού στο Σαξόφωνο
Μιχάλης Δασκαλάκης στην Ακουστική κιθάρα
Νικόλας Χριστόπουλος στα Τύμπανα
Μάνος Τσιριγωτάκης στον Ήχο και Ηχοληψία
την τελική μίξη και το master επιμελήθηκε ο Μιχάλης Μπουτσάκης.
Την οπτικοποίηση έκανε ο Γιώργος Κερτσόπουλος με την ομάδα του.
Σας ευχαριστούμε που με την στήριξή σας μπορούμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε.
Ευχαριστούμε το Σταυρό του Νότου για όλα τα χρόνια εντός και εκτός δικών μας live.
Με το καλό να ανταμώνουμε πάντα!

Στίχοι Μουσική : Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης

«Σου μιλαώ εδώ σ'αυτό το ψεύτη τον καιρό
Για όνειρα που άφησα στη μέση
Η στιγμή αρκεί να στην αλλάξει την ζωή
Γέλιο πόνο δάκρυ να ανατρέψει..

Εγώ χαράμισα τα πιο καλά μου χρόνια
Να περιμένω μιας αγάπης γυρισμό
Έχτιζα πύργους από άμμο και κοχύλια
Και έκλεινα μέσα εκεί χιλιάδες σ'αγαπω
Εδώ δε ζήτησα βοήθεια από κανένα
Πάντα πετούσα στο δικό μου ουρανό
Και ήρθαν στιγμές που τα πληγώσαν τα φτερά μου
Μα εγώ συνέχισα και έτσι να πετώ

Μου μιλάς και εσύ και μου ματώνεις μια πληγή
Που έχω μέσα μου και έχει ριζώσει
Η στιγμή αρκεί να στην αλλάξει την ζωή
Γέλιο πόνο δάκρυ να σκοτώσει

Εγώ χαράμισα τα πιο καλά μου χρόνια
Να περιμένω μιας αγάπης γυρισμό
Έχτιζα πύργους από άμμο και κοχύλια
Και έκλεινα μέσα εκεί χιλιάδες σ'αγαπω
Εδώ δε ζήτησα βοήθεια από κανένα
Πάντα πετούσα στο δικό μου ουρανό
Και ήρθαν στιγμές που τα πληγώσαν τα φτερά μου
Μα εγώ συνέχισα και έτσι να πετώ»

свернуть