Stały repertuar rewolucyjny, od kwestii politycznych i ekonomicznych – czyli komuna, kwestionowanie prawa własności – aż po kwestie, które nazywamy obyczajowymi, to znaczy uroki korzystania z życia w jego wymiarze cielesnym, były celebrowane jako akt rewolucyjny. Zdaje się niektórym, że to była nowość. To żadna nowość! To wszystko już było na przełomie XVIII i XIX wieku. Wśród myślicieli, filozofów, tych którzy dorobili teorię, konstrukcję intelektualną do tej praktyki, na czoło wysuwa się Engels – mówi w rozmowie z PChTV reżyser Grzegorz Braun.
