پروژه تاریخ شفاهی ایران هاروارد
روایت کننده : ابوالحسن بنی صدر، اولین رییس جمهور ایران
مصاحبه کننده : ضیا صدقی
تاریخ مصاحبه : ۲۱-۵-۱۹۸۴
محل مصاحبه : پاریس , فرانسه
#پروژه_تاریخ_شفاهی_ایران_هاروارد
#ابوالحسن_بنی_صدر
سید ابوالحسن بنیصدر (متولد ۲ فروردین ۱۳۱۲) سیاستمدار و اقتصاددان اهل ایران است که یک سال پس از انقلاب سال ۱۳۵۷، به عنوان اولین رئیسجمهور تاریخ ایران انتخاب شد. به سمت فرماندهی کل قوا و ریاست شورای انقلاب رسید. بنیصدر با تثبیت قدرت روحانیون حزب جمهوری اسلامی و نهادهای انقلابی زیر نظر آنان مخالف بود و دوران ریاست جمهوری او با تنشهای بسیار و رویدادهایی چون انقلاب فرهنگی و حمله عراق به ایران همراه شد. با اتفاق جنگ ایران و عراق و همچنین کوتاهیهای او در جهت تعیین استراتژی نظامی درست برای مقابله با نیروهای بعثی در خرمشهر و در نتیجه سقوط آن شهر، اعتماد روحالله خمینی و دیگر سران حکومتی نسبت به او کمتر شد. با گزارشهایی از فرماندهی سپاه پاسداران غرب در خرداد ماه سال ۱۳۶۰ نیز، مبنی بر اینکه بنی صدر در طرحریزی کودتایی در جهت ساقط کردن جمهوری اسلامی نقش دارد، آتش اختلافات میان او و دیگر سیاسیون شعلهور تر شد تا اینکه در ۳۱ خرداد همان سال، با رأی مجلس شورای ملی (در حال حاضر مجلس شورای اسلامی) از مقام خویش عزل گردیده و استیضاح شد. پیرو آن، بنیصدر به همراه مسعود رجوی مرد شماره یک سازمان مجاهدین خلق از ایران خارج شد و در فرانسه به همراه مسعود رجوی با تشکیل شورای ملی مقاومت به مخالفت خود با حکومت ایران پرداخت وی در سال ۱۳۶۲ پس از حضور مجاهدین در عراق و در پی اعتراض به این خط مشی از این شورا جدا شد.
زندگی
بنیصدر در استان همدان به دنیا آمد. پدرش نصرالله بنیصدر زاده روستای باغچه از توابع شهرستان شیرین سو و از روحانیون با نفوذ همدان بود که با روحالله خمینی نیز ارتباط دوستانهای داشت. او در دانشگاه تهران، در رشتههای اقتصاد و حقوق اسلامی تحصیل کرد و چهار سال در مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی فعالیت نمود. بنی صدر دیپلم خود را از دبیرستان شریعتی شهر همدان دریافت کرد.
بنیصدر در سال ۱۳۴۰ با عذرا حسینی ازدواج کرد که حاصل آن، دو دختر و یک پسر است.
بنی صدر نماینده دانشجویان دانشکده حقوق دانشگاه تهران در کنگره جبهه ملی ایران در سال ۱۳۴۱ و مسئول سازمان دانشجویان جبهه ملی در دانشگاه تهران بود.
بنیصدر رهبری گروه کوچکی از دانشجویان مخالف شاه را بهعهده داشت و دو بار به خاطر فعالیتهای سیاسی دستگیر و روانه زندان شد. پس از مجروح شدن در قیامی ناموفق علیه حکومت در خرداد ۱۳۴۲، او کشور را ترک کرد و عازم فرانسه شد. بنیصدر و همچنین حسن حبیبی (معاون اول پیشین برخی از رؤسای جمهور ایران) که از شاگردان احسان نراقی، نظریهپرداز، محقق و یکی از مؤسسان بنیاد فرهنگ ایران زیر ریاست عالیه فرح پهلوی بودند به همت نراقی برای ادامه تحصیل به اروپا رفتند. او از سوربن دکترا گرفت و بعدها در آن به تدریس پرداخت. او به زبانهای عربی و فرانسوی تسلط دارد.
Sayyid Abolhassan Banisadr (About this sound pronunciation (born 22 March 1933) is an Iranian politician. He was the first President of Iran after the 1979 Iranian Revolution abolished the monarchy, serving from 4 February 1980 until he was impeached by parliament on 20 June 1981. Prior to his presidency, he was the minister of foreign affairs in the interim government. He has resided for many years in France where he co-founded the National Council of Resistance of Iran. At age 87, Banisadr is currently the oldest living former Iranian President.
أبو الحسن بني صدر (بالفارسية: ابوالحسن بنى صدر) من مواليد 22 مارس 1933، كان أول رئيس لإيران بعد الثورة الإيرانية سنة 1979، التي انتصرت وأنهت الحكم الملكي.
كان أبو الحسن بني صدر شيعيا اثني عشريا ولد في همدان الإيرانية، تولّى مؤقتاً منصب وزير الشئون الخارجية في إيران من 12 نوفمبر 1979 بعد إبراهيم يزدي وتلاه في هذا المنصب صادق قطب زاده.
تولّى رئاسة الجمهورية الإيرانية في 4 فبراير 1980 حتى 21 يونيو 1981 ليليه في هذا المنصب محمد علي رجائي.
Abolhassan Bani-Sadr (em pársi, سیِّدابوالحسن بنیصدر; também transliterado como Abū al-Ḥasan Banī-Ṣadr; Hamadã, 22 de março de 1933) foi presidente do Irã de 1980 até 1981, formando um governo de coligação para governar o país. Em seu mandato enfrentou uma crise com os Estados Unidos e a invasão iraquiana.
Após o confronto com os xiitas, os quais conseguiram a aprovação de Mohammad-Ali Rajai como primeiro-ministro, foi obrigado a sair do país em setembro de 1981, exilando-se em Paris. Formou então o Conselho Nacional de Resistência para a Libertação e a Independência do Irã.
Abolhassan Bani Sadr est le premier président de la République d'Iran, élu au suffrage universel, avec 76 % des voix, le 25 janvier 1980. Il est destitué par le parlement en juin 1981 et vit depuis en exil en France.
سید ابوالحسن بنی صدر (پیدائش 2 اپریل 1931 ) ایک ایرانی سیاست دان اور ماہر معاشیات ہیں جو 1979 کے انقلاب کے ایک سال بعد ایران کی تاریخ کا پہلا صدر منتخب ہوئے تھے۔ وہ انقلابی کونسل کے کمانڈر ان چیف اور چیئرمین بنے۔ ایران-عراق جنگ کے آغاز سے ہی اس کی فوجی اور سیاسی حکمت عملی پر عمل درآمد نہیں ہو سکا ہے۔ چنانچہ ایرانی پارلیمنٹ نے انہیں برطرف کر دیا اور وہ مسعود رجوی کے ساتھ بیرون ملک چلا گیا۔
