[ Ссылка ]
Μουσική Θέμης Ανδρεάδης * Στίχοι Αναστασία Βαφειάδου.

Έξι χρόνια πρίν, στις 15 Γενάρη του ΄10, η κιθάρα μου κι εγώ ανεβαίναμε στο τράμ να πάμε να τραγουδήσουμε για πρώτη φορά, ύστερα απο δεκαετίες δυό, αφωνίας και παραλυσίας. Εκεί μέσα στο τράμ, για μιά στιγμή, είρθε και με χάιδεψε απαλά, η Ευτυχία. Αυτή την ''στιγμή'' διηγήθηκα στο τηλέφωνο στη φίλη μου Αναστασία Βαφειάδου την επόμενη μέρα κι΄αυτή, ως σεσημασμένης ευαισθησίας και τολμηρής ευγένειας ψυχή, την μετέφερε στο χαρτί και μ΄ένα χελιδόνι, μου το ΄στειλε... Χάρισμα σου, έγραφε...

clip anthemionart 1/2016

Βαρύς ο χειμώνας το χιόνι πλαγιάζει
και σκάβει βαθιά σου του πόνου τ΄αγιάζι
ανείπωτα λόγια παντού φυλακίζεις
στους δρόμους της θλίψης
μονάχος γυρίζεις
Και ψάχνεις να βρείς πως θα βγείς απο ΄δώ
τα βήματα βγάζουν στου τράμ το σταθμό

Σ΄ένα τράμ απο σιωπή και λαμαρίνα
σπάς με δύναμη του πόνου τη βιτρίνα
η ευτυχία είναι μιά μικρή στιγμή
κι αποφάσισε απόψε να σε βρεί

Μινόρε κι ακκόρντα παλιά στη κιθάρα
κι ας κύλησε ο χρόνος η ίδια λαχτάρα
απόψε θα παίξεις τον ίδιο σκοπό
στο τράμ που ανεβαίνει και πάει στο Θεό

Σ΄ένα τράμ απο σιωπή και λαμαρίνα
σπάς με δύναμη του πόνου τη βιτρίνα
η ευτυχία είναι μιά μικρή στιγμή
κι αποφάσισε απόψε να σε βρεί

свернуть