Stalinin ölümündən sonra SSRİ-nin qızıl terroru davam etdi. Yeni sovet liderləri ölkədəki rejimi qismən yumşaltdılar, lakin kommunist vəhşiliyi digər ölkələrə yaydılar. 1956-ci ildə Macarıstanda Moskva rejiminə qarşı başlayan müstəqillik hərəkatı Qızıl ordu tankları tərəfindən qanlı yolla susduruldu. Budapeştin küçələri cəsədlərlə doldu. 1968-ci ilin baharında Çexoslovakiyada başlayan digər dirçəliş hərəkatının da Qızıl ordunun müdaxiləsi ilə zalım metodlarla qarşısı alındı.
Qızıl ordu 1979-cu ildə Əfqanıstanı işğal etdi. Bu işğaldan əvvəl SSRİ-ni dəstəkləyən əfqan kommunistləri ölkədə inqilab etmiş və dindarlara qarşı kütləvi qırğınlar təşkil etmişdilər. Qızıl ordu bu vəhşiliyi daha da artırmaq üçün Əfqanıstana daxil oldu. Növbəti 10 il ərzində sovet hərbi qüvvələri müsəlman əfqan xalqına ölüm gətirdi. Əfqan kəndləri sovet təyyarələri və vertolyotları tərəfindən bombalandı, Qızıl ordu qüvvələri müsəlmanlara rəhmsizliklə işgəncələr verdilər.
Ailəsi sovet əsgərləri tərəfindən öldürülmüş bir uşaq kommunist vəhşilikdən belə bəhs edirdi:
“Atamı üç dəfə vurdular – sinəsindən, çiynindən və ənsəsindən. Yerə düşdükdə ölmüşdü. Böyük qardaşım və komandiri çox qəzəbləndilər və döyüşə girdilər. Qardaşım sıçradı və silahı tutdu. Başqa ruslar gəldi və qardaşımın barmaqlarını süngü ilə kəsdilər. Beləcə özünü müdafiə edə bilmədi. Barmaqlarını kəsdikdən sonra onu döydülər. Onu qulağından vurdular, güllə bir tərəfdən girib o biri tərəfdən çıxdı”.
Bu vəhşilikdən qaçan 5 milyon əfqan vətəndaşı qaçqın düşərək Pakistan kimi qonşu ölkələrə sığındılar. Və illərlə yamaqlı çadırlarda çox çətin şəraitdə yaşadılır. Ancaq Sovet ittifaqı bütün hərbi gücünə baxmayaraq müsəlman əfqanların müqavimətini qıra bilmədi. Nəticədə Qızıl ordu 1988-ci ildə ölkədən çıxmalı oldu. Arxada yüz minlərlə günahsız insanın cəsədini qoyaraq çəkilən sovet tankları kommunizm adlandırılan ideologiyanın bəşəriyyətə yaşatdığı əziyyətləri bir daha nümayiş etdirirdi.
Bura qədər təhlil etdiyimiz tarixi həqiqətlər göstərir ki, ədalət, bərabərlik kimi cəlbedici şüarlarla ortaya çıxan kommunizm əslində bəşəriyyətə ancaq qan və ölüm gətirmişdir. Marks, Engels, Lenin, Stalin kimi kommunist ideoloq və diktatorlar təqribən 50 milyon insanın ölümündən məsuldurlar. Kommunizm dünya üçün bir növ qan tökmə quyusu olmuşdur. Bütün bu vəhşiliyin gizlicə məsuliyyətini daşıyan digər ideoloq isə Çarlz Darvindir. Yəni Karl Marksın fikrincə kommunizmin təbiət elmləri cəhətdən əsasını qoyan şəxs...
Kommunistlər qanlı inqilablar, qanlı qırğınlar və müharibələr təşkil edərkən əslində Darvinin nəzəriyyəsini həyata keçirmişdilər. Bu, insanı heyvan növü kimi görən, qarşıdurma və müharibənin labüd qanun olduğuna inanan və insanı, yaradanı olan Allahı inkar etməyə sürükləyən bir nəzəriyyədir.
Ona görə də bəşəriyyətin kommunizmdən və digər bütün qantökən ideologiyalardan xilas olması ancaq darvinizm yalanının məhv edilməsi ilə mümkün olacaqdır. İnsanlar darvinizmin və materialist fəlsəfənin sehrindən xilas olduqda onları yaradan Allahı tanıyacaq və onun öyrətdiyi gözəl əxlaqa uyğun yaşayacaqlar. Belə ki, Allah yalnız Onun yolunu tutmağımızı bizə belə bildirir.
Bu, Mənim doğru yolumdur, onu tutub gedin. Başqa yollara uymayın. Çünki, o yollar sizi Allahın yolundan uzaqlaşdırar. Allah bunları sizə tövsiyə etmişdir ki, bəlkə pis əməllərdən çəkinəsiniz. (Ənam surəsi, 153)
1920-ci il aprel ayının 26-sından 27-sinə keçən gecə Azərbaycandakı bolşeviklər Bakıda üsyana başladılar. Bakıda baş verən üsyanla paralel olaraq qırmızı ordu Leninin əmri ilə Bakıya daxil oldu. Məqsəd Azərbaycan hökumətini devirmək və ölkədə Sovet hakimiyyətinin qurulması idi. Həmin gecə Azərbaycan ordusunun 350 əsgəri şəhid edildi. Kommunistlər 1920-ci il aprel ayının 28-dən başlayaraq 1921-ci ilin avqustuna qədər, yəni hələ 1 ildən biraz artıq müddətdə Azərbaycanda 47.000-ə qədər insan öldürdü. Azərbaycan Zaqafqaziya Sosialist Federativ Sovet Respublikasına daxil olduqdan və dolayısilə də müstəqilliyini itirdikdən sonra başda ali rəhbərlər, ruhanilər, ziyalılar, varlı kəndlilər olmaqla Azərbaycan əhalisinin çoxu Sovet repressiya siyasətinin qurbanı oldu.
Sadəcə 1930 və 1950-ci illərdə 29 min nəfəri ziyalı olmaqla 70 min adam repressiya edilib. Təkcə 1937-ci ildə 16 Azərbaycan generalı qətlə yetirildi. Azərbaycanın Qazaxıstandakı səfirliyinin məlumatına görə, Stalin repressiyaları illərində sadəcə Qazaxıstanda 150 min Azərbaycanlı öldürülüb və bunlardan 28 min nəfəri məhkəmə və istintaq olmadan güllələnib.
Azərbaycanda Kommunizm qurbanı olanların sayı dəqiq bilinməsə də əksər tarixçi bu qurbanların sayını 120 min olaraq açıqlayır. O vaxtlar əhalisi 3.2 milyon olan Azərbaycan üçün 120 min böyük rəqəm idi.
Azərbaycanlıların müstəqillik istəklərini dilə gətirməsindən sonra 19 yanvar 1990-cı ildə Bakıda Respublika Televiziyasının enerji bloku partladıldı və Kommunist Sovet ordusunun hərbi birləşmələri Bakıya doğru hərəkət etməyə başladı.
