Muzeum Historyczne Miasta Gdańska – do 2000 r. istniejące pod nazwą Muzeum Historii Miasta Gdańska. Instytucja gromadząca zbiory dokumentujące historię Gdańska od średniowiecza do XX wieku. Muzeum zostało utworzone 31 marca 1970 uchwałą Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej jako oddział Muzeum Pomorskiego w Gdańsku.
Główna siedziba muzeum mieści się w Ratuszu Głównego Miasta, dawnej siedzibie władz miejskich. W placówce wzniesionej w XIV w., zaczęto gromadzić zbiory dokumentujące dzieje miasta od średniowiecza do współczesności.
Tworzona na nowo instytucja nie posiadała zaplecza muzealnego, tj. pracowni merytorycznych i magazynów zbiorów. Brakowało sali oświatowo – audiowizualnej, pomieszczeń do przygotowywania wystaw oraz pracowni technicznej. Mimo to Muzeum rozwijało działalność: przybywały nowe eksponaty, organizowano wystawy, krajowe i zagraniczne. Publikowano katalogi wystaw i inne prace, organizowano sympozja i odczyty. Rozszerzano współpracę z innymi instytucjami kulturalnymi. Przygotowano wnętrz ratusza do spotkań delegacji rządowych i zagranicznych goszczących w Gdańsku. Współorganizowano także koncerty i przedstawienia teatralne.
Muzeum dążyło do powiększenia instytucji o kolejne historyczne budowle. Stopniowo włączano gmachy należące do najsłynniejszych zabytków gdańskiej architektury świeckiej. Zachowane w różnym stanie wymagały dokończenia ich odbudowy, rewaloryzacji oraz dostosowania do muzealnych funkcji.
Ważniejsze daty w dziejach Muzeum Historycznego Miasta
Gdańska
31 marca 1970 – Uchwała Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku o powołaniu Muzeum Historii Miasta Gdańska. Do czasu usamodzielnienia się stanowiło ono Oddział ówczesnego Muzeum Pomorskiego w Gdańsku (obecne Muzeum Narodowe).
22 marca 1971 – Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku przekształciło dotychczasowy Oddział Muzeum Pomorskiego w samodzielne Muzeum Historii Miasta Gdańska, przekazując je w gestię Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Gdańsku. Pierwszym jego dyrektorem został mgr Józef Kuszewski.
