Μια καλημέρα είν’ ευχή
είν’ τ’ ουρανού το μάννα
κι αν τη λαλείς απ’ την ψυχή
γητεύει κάθε θάμα.

Μη σκύβεις το κεφάλι σου,
τον ήλιο ν’ αγναντεύεις
κι αν σε τυφλώνει με το φως
εσύ να επιμένεις.

Χαμόγελο είν’ τα χείλη σου,
χαμογελούν τα μάτια.
Έτσι φιλεύεις αγκαλιά,
μερεύεις τα γινάτια.

Μια καλημέρα είν’ ευχή
είν’ τ’ ουρανού το μάννα
κι αν τη λαλείς απ’ την ψυχή
γητεύει κάθε θάμα.

Πρέπει ν’ ανέβεις το βουνό
τον κάμπο ν’ ατενίσεις.
Πρέπει την πίκρα να γευτείς
χαρά για να χαρίσεις.

Άμα λυγάει το κορμί
βόηθα το με τα χέρια.
Αν τα απλώσεις’κει ψηλά
γεμίζουν με αστέρια.

Μια καληνύχτα είν’ ευχή
τ’ ονείρου είν’ η μάνα
κι αν τη λαλείς απ’ την ψυχή
στη μέρα στέλνει τάμα.

στιχοι: Σταυρουλα Βαλαρη
μουσικη, τραγουδι: Νικος Κυριαζης

свернуть