Z wielką radością zapraszamy Was na kolejny odcinek podcastu "Rekonstrukcja Cyfrowa TVP" w którym gościem Tomasza Kolankiewicza jest Jerzy Radziwiłowicz .
Jerzy Radziwiłowicz urodził się w 1950 roku. Ukończył Wydział Aktorski warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. Debiutował w 1972 roku na scenie Starego Teatru w Krakowie rolą Zagorskiego w „Bolszewikach” Michaiła Szatrowa w reżyserii Andrzeja Przybylskiego. Rok później występował już w „Dziadach” Adama Mickiewicza w reżyserii Konrada Swinarskiego, przedstawieniu, które przeszło do kanonu teatru polskiego. U Swinarskiego Radziwiłowicz wystąpił jeszcze w „Wyzwoleniu” i w telewizyjnej wersji „Sędziów” Stanisława Wyspiańskiego.
W latach siedemdziesiątych aktor rozpoczął długoletnią współpracę filmową i teatralną z Andrzejem Wajdą. Grał między innymi księcia Myszkina w „Nastazji Filipownie" według „Idioty" Dostojewskiego. Wystąpił w nagradzanym na całym świecie „Człowieku z marmuru" (1976) i „Człowieku z żelaza" (1981) – filmach, które stały się symbolem rozrachunku z epoką stalinowską i zapowiedzią wolnościowych przemian. Rolą Mateusza Birkuta aktor zapisał się w zbiorowej wyobraźni Polaków.
W 1981 roku zadebiutował w obcojęzycznym filmie „Le grand paysage d’Alexis Droeven”, a w 1982 roku spotkał się z Isabelle Huppert i Michelem Piccoli na planie „Pasji” w reżyserii Jean-Luca Godarda.
Jerzy Radziwiłowicz współpracował z wybitnymi reżyserami: grał u Krzysztofa Kieślowskiego („Bez końca” 1984), Kazimierza Kutza („Śmierć jak kromka chleba”, 1994), Jacquesa Rivette’a („Sekretna obrona”, 1998, „Historia Marii i Juliena”, 2003), Filipa Bajona („Poznań 56”, 1996), Krzysztofa Zanussiego („Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową”, 2000). W 2003 roku zagrał główną rolę w serialu kryminalnym „Glina” w reżyserii Władysława Pasikowskiego. Na dużym ekranie pojawił się także m.in. w „Pokłosiu” Pasikowskiego i „Wałęsie. Człowieku z nadziei” Wajdy.
Za swoje kreacje dramatyczne otrzymał wiele nagród, w tym nagrodę imienia Leona Schillera (1977). Został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1989), Orderem Sztuk Pięknych i Literatury przyznawanym przez Ministra Kultury Republiki Francuskiej (1993), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005), Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis (2013), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2017).
Radziwiłowicz pytany o różnicę pomiędzy światem filmu i teatru z perspektywy aktora, odpowiada: „I w filmie i w teatrze chodzimy po linie, tyle, że w filmie ta lina leży na ziemi”.
