Świdnicki Ośrodek Kultury serdecznie zaprasza na lekcję „WYSPIAŃSKI. PROJEKT PERFORMATYWNY” wygłoszoną przez prof. M. Kocura. Ze względu na stan epidemiczny przekładaliśmy ją dwukrotnie, ale specjalnie dla Alchemii teatralnej prof. Mirosław Kocur przygotował wersję online.

Nasz „czwarty wieszcz”, wielki wizjoner teatru, stworzył niezwykłe bogaty i różnorodny korpus dramatów. Czy jego sztuki, pisane dziwacznie dziś brzmiącym językiem, zachowały wartość w XXI wieku? Klątwa stała się ostatnio sławna głównie dzięki szokującej inscenizacji. Wcześniej podobny los spotkał Akropolis. A same sztuki? Warto je wystawiać? Czy teatralne wizje Wyspiańskiego zachowały profetyczną moc? Czy warto dziś czytać Studium o Hamlecie? Od kilku lat prof. Mirosław Kocur bada performatywną moc sztuk Wyspiańskiego razem ze studentami Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego. Opowie o ich zaskakujących odkryciach.

Profesor Mirosław Kocur to reżyser teatralny, historyk i teoretyk teatru. Wykłada na Uniwersytecie Wrocławskim i w Akademii Sztuk Teatralnych (filia we Wrocławiu), jest dyrektorem Instytutu Kulturoznawstwa UWr. Projektował i budował mosty na Pogórzu Karpackim, uczestniczył w przedsięwzięciach Teatru Laboratorium Jerzego Grotowskiego, był kierownikiem artystycznym teatru Drugie Studio Wrocławskie (1987-1990) i dyrektorem międzynarodowego festiwalu sztuki „Broken Walls” w Kalifornii (1991). W roku 2005 otrzymał stypendium naukowe od fundacji Fulbrighta. Reżyserował i wykładał w Polsce, Szwajcarii, Włoszech, Wielkiej Brytanii, Grecji i Stanach Zjednoczonych. Opublikował „Teatr antycznej Grecji” (2001, Nagroda indywidualna MENiS i „Dolnośląski Brylant Roku”), „We władzy teatru. Aktorzy i widzowie w antycznym Rzymie” (2005, Nagroda im. Wojciecha Bogusławskiego), „Drugie narodziny teatru. Performanse mnichów anglosaskich” (2010), „Teatr bez teatru. Performanse w Anglii Wschodniej u schyłku średniowiecza” (2012) oraz „Źródła teatru” (2013).

Projekt Alchemia teatralna dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

свернуть