رپچر (Rapture) یا ربودگی یک باور آخرالزمانی (Eschatological) است که برخی از مسیحیان، به ویژه مسیحیان انجیلی (اونجلیست) آمریکایی به آن باور دارند، که شامل رویدادی است که در آن همه ایمانداران مسیحی مرده زنده خواهند شد و به همراه مسیحیان که هنوز زنده هستند، با هم «در ابرها برمی خیزند. برای ملاقات خداوند در آسمان ".
ایده ربودگی آنطور که در حال حاضر تعریف می شود در مسیحیت تاریخی یافت نمی شود و یک دکترین نسبتاً جدید است که از دهه ۱۸۳۰ میلادی آغاز شد. این اصطلاح اغلب در میان واعظان و باورمندان مسیحی بنیادگرا در ایالات متحده استفاده می شود.
منبع اصلی ارجاع این مسیحیان بنیادگرا در انجیل یکی آیات ۱۵ تا ۱۷ از بخش ۴ نامه اول پلوس رسول به تسالونیکیان است:
۱۵- این را من از جانب خداوند می‌گویم: ما که هنگام بازگشت مسیح خداوند زنده باشیم، زودتر از مردگان به آسمان نخواهیم رفت. ۱۶- زیرا خودِ خداوند از آسمان فرود خواهد آمد، با فرمانی بلندآوا و صدای رئیس فرشتگان و نوای شیپور فراخوان خدا. آنگاه پیش از همه، مسیحیانی که خوابیده‌اند، برخواهند خاست. ۱۷- سپس، ما که هنوز زنده‌ایم و روی زمین باقی هستیم، همراه ایشان در ابرها ربوده خواهیم شد تا همگی، خداوند را در هوا ملاقات کنیم و تا ابد با او باشیم.
و دیگری, آیات ۳۷ تا ۴۰ از بخش ۲۴ انجیل متی:
۳۷- زمان ظهور پسرانسان مانند روزگار نوح خواهد بود. ۳۸- در روزهای پیش از طوفان، قبل از اینکه نوح وارد کشتی شود، مردم سرگرم عیش و نوش و میهمانی و عروسی بودند. ۳۹- در آن وقت کسی باور نمی‌کرد که واقعاً طوفانی در کار باشد، تا آن که طوفان آمد و همهٔ آنان را با خود برد. آمدن پسر انسان نیز چنین خواهد بود. ۴۰- آنگاه از دو مرد که در مزرعه با هم کار می‌کنند، یکی برده خواهد شد و دیگری خواهد ماند.
این مسیحیان “حیات نو یافته ” اعتقاد دارند که تاریخ بشر در طی نبردی در آخر الزّمان ، به نام ”هار مَجِدّون” به پایان می رسد و نقطه اوج آن ظهور دوبارۀ مسیح است.
