#tara #zaovine #serbiatravel #serbia #srbija #dronevideo
Zaovinsko jezero se nalazi na planini Tari kod mesta Zaovine i po svom nastanku je veštačko. Nastalo je u periodu od 1975. do 1983. godine, kada je tok Belog Rzava pregrađen branama kod vrha Kik (958 m nmv). Pri najvišem vodostaju, površina jezera se nalazi na nadmorskoj visini od 881,5 m. Najveća dubina je oko 110 m.
Jezero dopunjavaju dva potoka Konjska reka i Beli Rzav.
Jezero je akumulacija reverzibilne hidroelektrane Bajina Bašta u Perućcu sa kojom je povezano vertikalnim cevovodom. U slučaju niskog vodostaja reke Drine jezero se prazni i pokreće turbine hidroelektrane dok u slučaju viška vode i poplavnih talasa voda se pumpa vertikalno u Zaovinsko jezero. Zbog toga nivo jezera dosta osciluje. Postoje i četiri manja jezera iz kojih se voda sistemom spojenih sudova može pretakati u veliko jezero. Jedno od tih jezera je i jezero Spajić koje se nalazi sa druge strane brane.[1]
Voda je veoma čista te uz malu preradu u postrojenjima za preradu vode koristi se za piće.
Jezero se koristi i za uzgoj pastrmki.
Leti ima kupača na neuređenim plažama.
U blizini nasute brane je i mesto gde je Josif Pančić otkrio Pančićevu omoriku, kao i srednjovekovno utvrđenje Grad.
Na Zaovinama je zabeleženo oko 50% flore cele planine Tare, odnosno oko 15% flore Srbije. Na ovom području do sada je utvrđeno prisustvo oko 600 biljnih vrsta.
od ukupnog broja zabeleženih vrsta, 55 biljnih vrsta se nalazi na preliminarnoj Crvenoj listi flore Srbije.
među 330 međunarodno značajnih biljaka koje žive u Srbiji, 25 vrsta se mogu naći na području Zaovina;
na prostoru Zaovina nalazi se 15 biljnih vrsta koje su zaštićene kao prirodne retkosti kao npr. runolist, a tu se nalaze i subendemiti Nikolićeva kandilka, Pančićeva poljska mlečika, i predstavnici familije Orchidaceae koji su predloženi da budu uvršteni na listu Uredbe o zaštiti prirodnih retkosti;
[ Ссылка ]
