Natalia Szroeder - Powinnam? [Tekst]

Dotykasz strun jak przez kalkę,
Odbija się szum
Twoje palce łagodnie mnie pieką
Rozlewa się mleko i znów wszystko jedno
Czy czeka mnie deszcz? Bynajmniej
Widzę, jak przez mgłę naszą Narnię
Poczuję się lepiej wtulając się w Ciebie
To chyba jest sedno, moje sedno

Powinnam być, jak wszyscy ci
Co tak radzą dumnie gdy im mówię, co u mnie
Wciąż mówią że potencjał jest
Ale trzeba Ci ludzi, by go dobrze obudzić
Powinnam być, jak wszyscy ci
Co mi nieba uchylą, byle dobrze mi było
Powinnam znać na pamięć Was
Ale może ja nie chcę…
I jak grzyby po deszczu wyrastają kompleksy
I choć wcale mi nie wstyd, zatopione mam rzęsy
Biorę kolejne kęsy, ale smak raczej mętny

I znowu dzień, ten głupi pośpiech
Zagłuszę znów dźwięk swoich potrzeb
I w słońca rozkwicie, uparcie i skrycie
Spróbuję wziąć oddech
Biorę oddech

I jak grzyby po deszczu wyrastają kompleksy
I choć wcale mi nie wstyd, zatopione mam rzęsy
Biorę kolejne kęsy, ale smak raczej mętny
I zawiłe zakręty, te zawiłe zakręty

#NataliaSzroeder #Powinnam?

свернуть