Chciałabym bardzo, byśmy oddzielili w tym momencie sprawy. Te stereotypowe czynności, czy zachowania, rutyny, mogą być tutaj cechą osoby ze spektrum autyzmu. Pozwalają one się jej w pewien sposób wyciszyć. Bywa również, że jeśli tacy ludzie znajdą się w świecie pełnym nadmiaru różnych bodźców, to wtedy rutynowe te zachowania pozwolą im na złapanie równowagi i poradzenie sobie z nadmiarem wszelkich emocji i bodźców. Jednak czymś zupełnie innym są zachowania kompulsywne, wtedy możemy mówić o pewnego rodzaju zaburzeniu. U osób ze spektrum autyzmu oczywiście obserwuje się znacznie większą skłonność do zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych. Może to także dotyczyć ich sfery seksualnej, choć oczywiście nie musi. Powiązałabym to także z kwestią  pornografii. Bywa tak, że ta osoba ze spektrum autyzmu natknie się jakoś na materiał pornograficzny, który wydać się jej może interesujący i będzie dla niej pobudzający. Zwłaszcza, jeśli osoba taka żyje samotnie to wtedy bywa, że właśnie w pornografii poszukuje informacji dotyczących seksu. Taki człowiek z Zespołem Aspergera ma dość utrudnione możliwości wejścia w relację z inną osobą, bywa więc, że pornografia staje się dla niego całym światem seksualnym. Łatwo wtedy tutaj popaść w kompulsywne oglądanie pornografii, czy kompulsywną masturbację, a to później trudno jest włączyć już w relację seksualną z inną osobą. Są takie osoby, które zgłaszają ten problem, że rzeczywiście cały czas myślą o seksie, a o uprawianiu seksu bardzo przedmiotowo, przez co traktują napotkane partnerki w podobny sposób i dość bezpośrednio sygnalizują wtedy ową potrzebę. Nie wiązałabym jednak jednoznacznie takiego kompulsywnego uprawiania seksu z Zespołem Aspergera. Może stać się tak, ale tak również dzieje się u osób neurotypowych i dokładnie te same czynniki będą powodować to ryzyko.

dr n. hum. Izabela Fornalik - pedagożka specjalna i edukatorka seksualna

Więcej na www.portalzdrowiaseksualnego.pl

свернуть