Αγάπη που θυμώνει
Τα βράδια χάνομαι στα όνειρα κι ελπίζω
και στα αμέτρητα παιχνίδια του μυαλού,
σε κάθε πλάνο τη φωνή σου αναγνωρίζω,
γιατί η μορφή σου μεταφέρεται παντού,
κάθε μου όνειρο κι άλλη ζωή μαζί σου,
τις νύχτες γίνεσαι αστέρι λαμπερό,
μα το πρωί που νοσταλγώ τη θύμησή σου,
αδειάζει τ' όνειρο αδάμαστο νερό.
Εσύ διαλέγεις τη σιωπή
κι είμαστε πάλι μόνοι,
αγάπη που θυμώνει
δεν έχει λογική,
εγώ σταθμός σε μια φυγή
κι αν ενωθούν οι δρόμοι
η αγάπη θα στεριώνει
ολόκληρη ζωή.
Ακολουθώ τα όνειρά μου μη σε χάσω,
κλείνω τα μάτια και σκιές αναζητώ,
σε κάποιο χρόνο της ζωής μου αν σε φτάσω,
θα γίνει ο κόσμος μια σταλιά για μας τους δυο,
θά ηθελα μόνο την καρδιά σου να αγγίξω,
τις αντιστάσεις να παλέψω στοργικά,
να βρω τη δύναμη να σε ξανακερδίσω,
μέσα στα μάτια σου να ζω οριστικά.
Εσύ διαλέγεις τη σιωπή
κι είμαστε πάλι μόνοι,
αγάπη που θυμώνει
δεν έχει λογική,
εγώ σταθμός σε μια φυγή
κι αν ενωθούν οι δρόμοι
η αγάπη θα στεριώνει
ολόκληρη ζωή.
Στιχοι - Μαρία Τριανταφύλλου mariso
Μουσική - EnnoiA
