Spring evening( A poem by Yiannis Ritsos)
The moon with silvery chalk
Spells out
On emerald fields
Our friendship new.
It also writes upon the doors
On garden walls along the streets
I try to sit close by your side
It turns my arms a silvery hue.
Spring moon will take me
Hold my hand
Look, there is another pair
Look it is just a twinkling star
With this star now as a knife
The tangled twine is cut away
With kiss on kiss
And step by step
They rise towards the shimmering moon.
Throw the keys up to the wind
And close the tearful book
The moon does shine so far away
Like a flower shop made of glass.
My tears are all forgotten now
Stars shower you with rice
Far off in gold on ocean blue
Our silhouettes divide.
Spring moon will take me
Hold my hand
Look, there is another pair
Look it is just a twinkling star
With this star now as a knife
The tangled twine is cut away
With kiss on kiss
And step by step
They rise towards the shimmering moon.
English adaptation by zeena61
_________________________________________________________
Τα ποιήματα του Ρίτσου που γράφτηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 30 μελοποιήθηκαν κατά την δεκαετία του ΄60 από τον συνθέτη και προσωπικό φίλο του ποιητή, Σπήλιο Μεντή. Τα περισσότερα από αυτά κυκλοφόρησαν σε δίσκους 45 στροφών με ερμηνεύτρια την Γιοβάννα. Εξαίσια πράγματι φωνή η Γιοβάννα• βελούδινο ηχόχρωμα, μοναδική εκφραστικότητα. Ο νεανικός Ρίτσος των τραγουδιών αυτών είναι ήδη ώριμος ποιητικά, σε μέτρο, ομοιοκαταληξία και περιεχόμενο... Στίχοι γεμάτοι δροσιά και φρεσκάδα που γεννάνε στο μυαλό ολοζώντανες εικόνες και γλυκαίνουν το μυαλό και την καρδιά μας..
Γράφει το φεγγάρι γράφει
μ' ασημένια κιμωλία
στο σμαράγδινο χωράφι
την καινούργια μας φιλία.
Γράφει και στις πόρτες πάνω
και στις μάντρες και στους δρόμους,
δίπλα σου να γείρω κάνω
και μ' ασήμωσε τους ώμους.
Τ' ανοιξιάτικο φεγγάρι
θα με πάρει
κράτα με απ΄το χέρι.
Κοίτα τ' άλλο το ζευγάρι
είναι ένα αστέρι
(αστέρι γιά μαχαίρι; )
κόψαν τ΄αξεδιάλυτο κουβάρι
και φιλί με το φιλί
σκαλί σκαλί
ανεβαίνουν στο φεγγάρι.
Ρίξε τα κλειδιά στον αέρα
κλείσε το πικρό βιβλίο
το φεγγάρι λάμπει ως πέρα
σαν τζαμένιο ανθοπωλείο
Μήτε ξέρω τι 'ναι δάκρυ
τ' άστρα σε ραντίζουν ρύζι
τα χρυσά γαλάζια μάκρη
ο διπλός μας ίσκιος σκίζει.
Τ' ανοιξιάτικο φεγγάρι
θα με πάρει
κράτα με απ΄το χέρι.
Κοίτα τ' άλλο το ζευγάρι
είναι ένα αστέρι
(αστέρι γιά μαχαίρι; )
κόψαν τ΄αξεδιάλυτο κουβάρι
και φιλί με το φιλί
σκαλί σκαλί
ανεβαίνουν στο φεγγάρι.
