Güfte: Muhammed Esad Erbili
Beste: Savaş Barkçın
Makam: Hüseyni
Usul : Düyek
===================================================
Gönül, nûr-i cemalinden habibim bir ziya ister
Gözüm, hâk-i rehinden ey tabibim tutiyâ ister

Safayı sineme zulmet veren jeng-i günahımdır
Aman ey kân-ı ihsân, zulmet-i kalbim cilâ ister

Yetiş imdade ey şâh-ı risalet, ruz-i mahşerde
Ki, derd-i bi-devâyı mâ'siyyet senden şifa ister

Ne âb-ı dideden rahat, ne âh-ı sineden imdat
Benim bâr-ı günahım, lütf-ı şâh-ı enbiyâ ister

Sarıldım dâmen-i ihsanına, ey şâfi-i ümmet
Dahilek yâ muhammed, hasta canım bir devâ ister

Gül-i ruhsârına meftun olanlar, şüphesiz sensiz
Ne mülk u mal u câh ister, ne de zevk-ü safâ ister

N'ola bir kere şâd olsun cemâl-i bâ-kemâlinle
Ki, kemter bendeniz "es'ad" sana olmak fedâ ister
===================================================
Habîb : Sevgili 
Ziyâ : Işık
Hâk-i reh : Yolunun topragi
Tabîb : Doktor
Tûtiyâ : Sürme, çinko
Safâ-yı sîne : Keyifli gönül
Zulmet : Karanlık 
Jeng-i günâh : Günah pası 
Kân-ı ihsân : İhsan kaynağı
İmdâd : Yardım
Şâh-i risâlet : Peygamberlerin şahı
Rûz-ı mahşer : Mahşer günü
Derd-i bî-devâ-ı ma'siyet : Devasız günah 
Âb-ı dîde : Göz suyu, göz yaşı
Âh-ı sîne : Gönül ahı
Bâr-ı günâh : Günah sıkıntısı 
Lûtf-ı şâh-ı enbiyâ : Peygamberlerin şahının lütfu
Dâmen-i ihsân : İyilik ödeyen, lütuf yapan
Şâfi-i ümmet : Ümmete şefaat eden
Dahîlek : Kendine kat, sana erdir
Gül-i ruhsâr : Gül yüzlü
Meftûn : Tutkun, aşık
Şâd : Sevinçli, memnun
Cemâl-i bâ-kemâl : Olgunluğa erişmiş güzel yüz
Kemter : İtibarsız, aşağı
Bende : köle
===================================================

свернуть