Nawrócenie dziadka Krola Polski Boleslawa Smialego Włodzimierza i chrzest Rusi
Plemiona wschodniosłowiańskie w połowie IX wieku posiadały dwa najważniejsze ośrodki państwowotwórcze. Pierwszy skupiał się przy Nowogrodzie Wielkim, drugi wokół Kijowa. Aby zapobiec konfliktom nowogrodzianie zwrócili się do Ruryka, księcia Waregów, żyjącego w Szwecji, proponując mu objęcie władzy i zaprowadzenie porządku. W 862 r. Ru- ryk z braćmi i drużyną zasiadł w Nowogrodzie i stopniowo swoimi ludźmi zaczął obsadzać także inne księstwa. Z czasem Waregowie roztopili się w masie Słowian. Ruryk zmarł w 879 r..jego syn Igor był małoletni, władzę przejął Oleg, krewny Ruryka. Oleg w 882 r. opanował Kijów a w 911 r. zaatakował potężne państwo bizantyjskie, na którym wymusił okup i korzystne przywileje handlowe. Po śmierci Olega w roku 912 władzę otrzymał Igor i sprawował ją do roku 945, w którym został zabity.Igor pozostawił nieletniego syna, Świato- slawa, w imieniu którego rządy sprawowała matka, Olga. Księżna ta w 955 roku wyprawiła się do Bizancjum, tam została ochrzczona i przyjęła imię Helena. Od chwili chrztu księżna popierała w swoim kraju chrystianizm, a jak zapisał kronikarz Nestor, Chrystusa uważała za najcenniejszą perłę. Chrystianizm nie znajdował jednak uznania w oczach jej dorastającego syna Światosława. Nestor tak przedstawił jego stosunek do wiary: "Gdy kto chciał ochrzcić się, nie wzbraniał mu, lecz szydził z niego". W 967 r. w Kijowie zmarła Olga w opinii świętości.
W 972 r. podczas walki zginął Światosław. Pozostawił on po sobie trzech synów. Najstarszy Jaropełk władał Kijowem, Włodzimierz Nowogrodem, Oleg państwem Drewlan. Rychło jednak owi książęta zaczęli wojnę między sobą. Oleg poniósł śmierć z rąk ludzi Jaropełka, ten zaś wypędził z Nowogrodu Włodzimierza. Poszkodowany zbiegł do Skandynawii, a potem przy pomocy dalekich krewnych zdobył Kijów. Jaropełk został zabity (t 979). Wyłącznym władcą Rusi został teraz Włodzimierz.---
Książę ten, zanim przyjął chrzest,prowadził więc, jak zapisał Nestor, życie wielce rozpustne. Popierał gorliwie pogaństwo. W Kijowie oraz innych grodach na honorowym miejscu stały bałwany wyobrażające licznych bożków; najważniejszym z nich był Perun. Temu ostatniemu składano na ofiarę dziewczęta oraz młodzieńców, najchętniej chrześcijan. Nestor opisuje Włodzimierza jako przedstawiciela społeczeństwa barbarzyńskiego, gwałtownego, oddanego występkom.

Włodzimierz rychło zrozumiał, że jego władzę w sposób skuteczny wzmocnić może tylko chrześcijaństwo, wyznawane już przez najbliższych sąsiadów: Bizancjum, Bułgarię, Węgry, Polskę, Szwecję. Dawne wierzenia pogańskie okazały się na tym etapie rozwoju społecznego mało przydatne i ograniczały dalszy rozwój państwa. Po 8 latach panowania Włodzimierz zaczął się zastanawiać, za pośrednictwem jakiego państwa przyjąć chrzest. W 986 roku wysłał swoich posłów do Bizancjum, Niemiec i Rzymu z poleceniem, by przypatrzyli się tamtejszym kultom. Ci po powrocie zaproponowali mu chrzest w obrządku bizantyjskim, czyli greckim. Oczarowani byli bowiem przepychem bazylik, nabożeństw, strojów, śpiewów bizantyjskich. Ucieszył się książę z rady swoich posłów. Ruś bowiem od lat związana była z Bizancjum licznymi splotami, w szczególności handlowymi, i wzajemnymi paktami wojskowymi. Oto i teraz na życzenie cesarza Bazylego II, zagrożonego przez wrogów, Włodzimierz wyruszył na pomoc Bizancjum. Po zwycięstwie Włodzimierz oraz jego woje przyjęli chrzest (988 r.). Niebawem książę zaślubił siostrę cesarza Annę. Miał z niej dwóch synów Borysa i Gleba, którzy po tragicznej śmierci w 1015 r. zostali kanonizowani w 1072 r.
Po powrocie do Kijowa zaczął Włodzimierz walkę z bałwochwalstwem, Od chwili chrztu swojego wiódł Włodzimierz życie wielce przykładne, . Zmarł w 1015 roku w opinii świętości, uważany za "równego Apostołom".
Nawrócenie się Włodzimierza na chrześcijaństwo oznacza przełom n w historii całej Rusi,
Warto podkreślić, że Ruś przyjęła chrzest kiedy Kościół pozostawał jeden i niepodzielony. Włodzimierz utrzymywał kontakty nie tylko z Konstantynopolem, ale i z Rzymem. Papież Jan XV przesłał mu z okazji chrztu fragment relikwi św. Klemensa, papieża W 1075 r. książę kijowski Iziasław otrzymał od papieża Grzegorza VII tytuł królewski. Wcześniej książę wysłał swego syna Jaropełka jako pielgrzyma "do progów Apostolskich", oddając księstwo pod opiekę św. Piotra.
"Najlepszym świadectwem prawdziwej wiary", jaką przyjął Włodzimierz, jest "kościół Najświętszej Matki Bożej Maryi, w którym dziś spoczywa jego mężne ciało". W tymże utworze metropolita wspomina doniosły akt syna tego władcy Jarosława Mądrego (t 1054), który "lud i miasto (Kijów) zawierzył Matce Bożej, świętej, sławionej przez wszystkich, będącej troskliwą pomocą chrześcijan, również wystawił Jej kościół przy Bramie Złotej, na pamiątkę pierwszego święta Pana, świętego Zwiastowania". Jak Najśw. Maryi Pannie, tak "i temu miastu ciesz się, o miasto prawdziwej wiary, Pan jest z tobą!"'
M

свернуть