Hazreti Mevlana - Divan-ı Kebir Seçmeler - Şefik Can Tercümesi

471. Aşıkların baharı (c. II, 536
472. Gönlümün evini boşalttım, içinde bulunan her şeyi dışarı attım!
(c. II, 622)
473. Benim karanlık gecem, senin yüzünden bana gündüz oldu!
(c. II, 620)
474. Ben kendimi, kendi benliğimi inkar ettim de, ona inandım, iman getirdim! (c. II, 543)
475. Denizde inciden başka ne acaip yaratıklar, ne şaşılacak şeyler var! (c. II, 605)
476. Bu paramparça olan gönlümü senin hayalinin önüne koydum da; "Vefa böyle mi olur?" dedim! (c. II, 551)
477. Ben, tamamıyla yok olmuşum, kendimden geçmişim, sen kesilmişim! (c. II, 1031)
478. 0 aşk şarabını akıllıya da, deliye de sun; ikisini de mest et!
(c. II, 1019)
479. Sevgili ile bir konuşma. (c. II, 1022)
480. Sevgilim; beni insafsız ayrılığa terk etme! (c. II, 1041)
481. Neden yaratana değil de onun yarattığına gönül veriyorsun?
(c. II, 1036)
482. Aşıkların hali. (c. II, 1018)
483. Yeryüzünün cüz'lerine bir bak; senin aşkına düşmüşler de,
oynayıp duruyorlar! (c. II, 1028)

свернуть